Anduriña - Juan Pardo, Joan Manuel Serrat

En Galicia un día yo escuché

Una vieja historia en un café

Era de una niña que del pueblo se escapó

Anduriña joven que voló

Lloran al pensar donde estará

Mas nadie la quiere ir a buscar

Anduriña la llamaron los que allí dejó

Torna pronto a puerto por favor

Un abuelo está junto al hogar

(Un abuelo está junto al hogar)

Habla y me sonrie con maldad

(habla y me sonrie con maldad)

Anduriña es joven, volverá ya lo verás

Es un pajarillo sin plumar

En un día gris se posará

Su misterio ya no lo será

El nombre anduriña ya jamás se lo dirán

Pero mientras tanto dónde está

Donde está…

(Anduriña dónde está)

Donde está…

(Anduriña dónde está)

Бір күні Галисияда естідім

Кафедегі ескі әңгіме

Бұл қаладан қашып кеткен бойжеткендікі екен

Ұшқан жас Андурина

Олар қайда болады деп ойлап жылайды

Бірақ ешкім оны іздегісі келмейді

Андуринаны сол жерде қалдырғандар шақырды

Өтінемін, портқа тезірек оралыңыз

Ошақ қасында бір ата тұрады

(Ата – ошақ қасында)

Ол маған жамандықпен сөйлеп, күледі

(сөйлейді және маған жаман күледі)

Андурина жас, ол қайтып келеді, сіз көресіз

Бұл қауырсынсыз құс

Сұр күні ол қонады

Сіздің құпияңыз енді болмайды

Андурина есімі ешқашан айтылмайды

Бірақ бұл уақытта қайда

Қайда…

(Андурина ол қайда)

Қайда…

(Андурина ол қайда)