Del Pasado Efímero - Joan Manuel Serrat

Este hombre del casino provinciano

que vió a Carancha recibir un día,

tiene mustia la piel, el pelo cano

ojos velados por melancolía

bajo el bigote gris, labios de hastío,

y una triste expresión que no es tristeza,

sino algo más y menos: el vacío

del mundo en la orquendad de su cabeza.

Aún luce de corintio terciopelo

chaqueta y pantalón abotinado,

y un cordobés color de caramelo

pulido y torneado.

Tres veces heredó y tres ha perdido

al monte su caudal;

dos ha enviudado.

Sólo se anima ante el azar prohibido

sobre el verde tapete reclinado,

o al evocar la tarde de un torero

la suerte de un tahúr o si alguien cuenta

la hazaña de un gallardo bandolero,

o la proeza de un matón, sangrienta.

Bosteza de políticas banales

dicterios al gobierno reaccionario

y augura que vendrán los liberales

cual torna la cigüeña al campanario.

Un poco labrador, de cielo aguarda

y al cielo teme;

alguna vez suspira

pensando en su olivar, al cielo mira

con ojos inquietos si la lluvia tarda.

Lo demás, taciturno, hipocondríaco

prisionero de la Arcadia del presente

le aburre;

sólo el humo del tabaco

simula algunas sombras en su frente.

Este hombre no es de ayer, ni es de mañana

sino de nunca;

de la cepa hispana.

No es el fruto maduro, ni podrido,

es una fruta vana

de aquella España que pasó y no ha sido

esa que hoy tiene la cabeza cana.

Бұл елдегі казино адамы

Каранчаны бір күні қабылдағанын көрген,

терісі қурап, шашы ағарған

көзді меланхолия бүркеді

сұр мұрт астында, зерігу ерні,

және қайғы емес мұңды өрнек,

бірақ көп және аз нәрсе: бос

оның басының орбитасында әлемнің.

Ол әлі күнге дейін коринфтік барқыт болып көрінеді

пиджак пен түймелі шалбар,

және карамель түсті кордован

жылтыратылған және бұрылған.

Үш рет мұрагер болып, үш рет жеңілген

оның ағыны тауға;

екеуі жесір қалды.

Ол тек тыйым салынған кездейсоқтықпен жанданады

жасыл кілемде жатып,

немесе корридашының түс ауасын ояту арқылы

құмар ойыншының жолы немесе біреу айтса

батыл қарақшының ерлігі,

немесе қаскөйдің ерлігі, қанды.

Банальды саясаттың есінеу

реакциялық үкіметке бұйрық береді

және либералдар келетінін болжайды

ол лейлекті қоңырау мұнарасына қайтарады.

Кішкентай фермер, көктен күтеді

және ол аспаннан қорқады;

әрқашан күрсіну

зәйтүн тоғайын ойлап, аспанға қарайды

жаңбыр жауса, мазасыз көздерімен.

Қалғаны, тыныштық, гипохондрия

қазіргі Аркадия тұтқыны

бұл оны жалықтырады;

тек темекі түтіні

маңдайындағы кейбір көлеңкелерді елестетеді.

Бұл кісі кешегі де емес, ертеңгі де емес

бірақ ешқашан;

испан штаммынан.

Бұл піскен жеміс емес, шірік емес,

бұл бос жеміс

өткен және өтпеген Испания туралы

бүгінде шашы ағарған.