Der Jesus von Oberpleis - Joint Venture

Der Vater, die Sau, war der Bösewicht,

so pfiffen es die Spatzen herum.

Sie zerrten den armen Menschen vor ein Gericht,

klagten ihn an, und vor Scham blieb er stumm.

Also wurde die Tochter als Zeugin verhört,

sie weinte, das arme Kind.

Schwor, der Vater habe niemals ihren Schlaf gestört,

sie sei Jungfer ohne jegliche Sünd.

Ein Bischof wurd gerufen, und ein Professor der Medizin,

und ein hoher Mann vom Staat.

Die Chefs von Zeit und FAZ, eine Frauenrechtlerin,

und sie schritten direkt zur Tat.

Das junge Ding tat gehorsam, was man ihr befahl

und wurd höchst peinlich inspiziert.

Sie erklärten es für wahr, denn bald war Bundestagswahl.

Die Stimmung war sofort repariert.

Der Junge wurde direkt konfisziert

und für ´ne höhere Laufbahn bestimmt.

Die Bildzeitung druckte es wie geschmiert:

Halleluja, ein Christuskind!

Der Stern wies es dann auch astrologisch nach,

dafür wurde astronomisch bezahlt.

Der arme Bub wurde begafft, ob schlafend, ob wach

und ohne Unterbrechung gemalt.

Die Damen und Herren von der Jungfernschaftsfeststellungskommission

hatten ihn gleich als Konsortium adoptiert.

So wurde er erzogen, weise, gut, streng monoton

vom Bösen einfach isoliert.

Sein höchster Lehrer war ein frommer Jesuit,

von allergrößten Gottesdiensten freigestellt.

Er zeigte ihm das Leben, wie´s ein Jesuit so sieht,

eine edle, keusche Welt.

So wurde er ein wunderschöner junger Mann,

ohne jegliche Operation.

Spielte jedes Instrument, das man lernen kann

und sang mit unendlich reinem Ton.

Er lebte ohne Sünde, für ihn wardas kein Problem,

er hielt sich fern von jedem Trieb.

Am Abend machte er sichs mit der Bibel bequem,

hatte die andern und sich selber richtig lieb.

In sexueller Hinsicht blieb er stets infantil,

trotzdem wuchs ihm ein langer Bart.

Und jedes Haar, das ihm aus seinen Locken fiel,

wurd´ als Reliquie aufbewahrt.

Jeden Mensch, dem er begegnete, liebte er so sehr

und brach doch nie das Zölibat.

Sie nannten ihn Herrn und König, und noch vieles mehr.

Er überlebte jedes Attentat.

Seine Mutter ließ man nicht an ihren Jungen heran.

Ihm wurde nichts von ihr erzählt.

Hatten ihm erklärt, er sei nun mal ein Himmelsmann,

also auch hier war er von keiner Schuld gequält.

Eines Tags hatte sie zu lange zugesehn,

bloß weil sie sagten, daß es besser für ihn wär.

Sie wollte ihm bloß einmal gegenüberstehn,

sie liebte ihn doch so sehr.

Er taufte zu Köln auf Heimatbesuch,

am allerhöchsten Allerheiligentag.

Sie verbarg ihr Gesicht mit einem schwarzen Tuch,

als sie es hob, traf es ihn wie ein Schlag.

Als sie ihm tief in die Augen sah,

da ist es dann wohl passiert.

Weil sie so schön und doch gleichzeitig so traurig war

und noch fast jung und quasi unberührt.

An dieser Stelle schließt das Lied vom Jesus von Oberpleis,

und wenn du denkst, es schließt mit Blasphemie,

dann liegt das nicht am Lied, auch nicht am Rest vom Erdenkreis,

sondern nur an deiner kranken Phantasie.

Әке, егеуқұйрық, жауыз болған

сондықтан торғайлар оны ысқырды.

Олар кедейді сот алдына сүйреп апарды,

Оны айыптады, ол ұяттан мылқау болды.

Сонымен қызы куәгер ретінде жауап алынды.

- деп жылап жіберді, бейшара бала.

әкесі оның ұйқысын ешқашан бұзбауға ант етті,

ол күнәсіз пәк қыз.

Епископ шақырылды және медицина профессоры,

және штаттағы аға адам.

Zeit және FAZ басшылары, әйелдер құқығын қорғаушы,

және олар бірден әрекетке кірісті.

Жас бала оның айтқанын орындады

және жан-жақты тексерілді.

Олар мұны ақиқат деп жариялады, өйткені жалпы сайлау алда.

Көңіл-күй бірден жөнделді.

Бала бірден тәркіленді

Және жоғары мансапқа арналған.

Bild газеті оны сағат тілі сияқты басып шығарды:

Халлилуя, Мәсіхтің баласы!

Жұлдыз мұны астрологиялық тұрғыдан дәлелдеді,

бұл астрономиялық жолмен төленді.

Бейшара бала ұйықтап жатыр ма, ояу ма, аңдып қалды

және үзіліссіз боялған.

Қыздықты анықтау комиссиясының ханымдары мен мырзалары

оны бірден консорциум ретінде қабылдады.

Міне, ол дана, жақсы, қатаң монотонды болып тәрбиеленді

зұлымдықтан оқшауланған.

Оның ең жоғары ұстазы діни иезуит болды,

ірі діни қызметтерден босатылды.

Ол оған өмірді иезуит көргендей көрсетті,

асыл, пәк дүние.

Сөйтіп ол әдемі жас жігітке айналды

ешқандай операциясыз.

Үйренуге болатын барлық аспапта ойнады

және шексіз таза үнмен ән айтты.

Ол күнәсіз өмір сүрді, ол үшін бұл қиын емес,

ол барлық инстинкттерден аулақ болды.

Кешке ол Киелі кітаппен жайлы болды,

басқаларды және өзін шынымен жақсы көрді.

Жыныстық тұрғыдан алғанда, ол әрқашан нәресте болып қала берді,

соған қарамастан ол ұзын сақалды өсірді.

Және оның бұрымынан түскен әрбір шаш

жәдігер ретінде сақталды.

Ол кез келген адамды қатты жақсы көретін

және әлі де бойдақтықты бұзған емес.

Олар оны мырза және патша деп атады және басқа да көптеген нәрселер.

Ол кез келген қастандықтан аман қалды.

Анасын баласына жақындатпаған.

Оған ол туралы айтылмады.

Оның көктен келген адам екенін түсіндірді,

сондықтан мұнда да оны еш кінәсі азаптаған жоқ.

Бір күні ол тым ұзақ қарап қалды

тек олар оған жақсырақ болатынын айтқандықтан.

Ол жай ғана онымен бетпе-бет келгісі келді

ол оны қатты жақсы көрді.

Ол үйге барған кезде Кельнде шомылдыру рәсімінен өтті,

барлық әулиелердің ең жоғары күнінде.

Ол бетін қара шүберекпен жасырды

оны көтерген кезде, бұл оған соққы сияқты тиді.

Ол оның көзіне терең қараған кезде,

сонда болған болуы керек.

Өйткені ол өте әдемі және сонымен бірге қайғылы болды

және әлі де дерлік жас және іс жүзінде қол тимеген.

Осы кезде Оберплейлік Исаның әні жабылады,

және мұның соңы күпірлікпен аяқталады деп ойласаңыз,

онда бұл ән де емес, бүкіл әлем де емес,

бірақ тек сіздің ауру қиялыңызда.