Tauben aus Porzellan - Jennifer Rostock

Ein Zug auf Lunge und die Stadt steht scheinbar still

Ich schwör' mit jedem Wort, dass ich hier bleiben will

Mit einem Finger am Abzug und den Kopf im Genick

Behalten wir den Himmel über uns im Blick

Und wir schießen mit Schrot und Flinte

Für einen Moment besprenkelt rote Tinte das Firmament

Wie ein Feuerwerk, nur ein Feuerwerk, dass nicht lange brennt

Es hat sich nichts getan, in all den Jahren

Wir schießen auf Tauben aus Porzellan

Ein leichtes Ziel, denn es braucht nicht viel

Bis wir uns vergessen und wie gut wir waren

Straßenbahnscheiben die die heißen Schläfen kühlen

Lieber wüten und schreien als nichts zu fühlen

Und während über uns die Oberleitung funkt

Drehen wir hier unten Runden um den wunden Punkt

Dieser Krieg frisst seine Krieger

Bis Analysen offenbaren

Die vermeintlichen, feindlichen Flieger

Waren bloß Tauben aus Porzellan

Өкпесі мен қаладағы пойыз бір орында тұрғандай

Мен осында қалғым келеді деп әр сөзбен ант етемін

Бір саусағыңызбен триггерде және басыңызды мойынның артқы жағында

Үстіміздегі аспанға көз салайық

Ал біз мылтық пен мылтықпен атамыз

Бір сәт қызыл сия аспанға шашылады

Отшашулар сияқты, ұзаққа созылмайтын отшашулар

Осы жылдар ішінде ештеңе болған жоқ

Біз фарфор көгершіндерді атып тастаймыз

Жеңіл нысана, өйткені ол көп нәрсені қажет етпейді

Біз бір-бірімізді ұмытқанша және қаншалықты жақсы болғанымызды

Ыстық храмдарды салқындататын трамвай терезелері

Ештеңені сезбеуден гөрі ашуланып, айқайлаған жақсы

Ал біздің төбемізде катенарь таралып жатқанда

Төмендегі ауырған жерді айналып өтейік

Бұл соғыс өз жауынгерлерін жейді

Талдаулар анықталғанша

Болжалды жау ұшақтары

Тек фарфор көгершіндері болды