Echolot - Jennifer Rostock

Ich trag den Kopf unterm Arm, Ich hab Schultern aus Stahl

Der Wecker steht auf Alarm, mein Lot steht diagonal

Und zwischen gläsernen Blicken und bedrucktem Papier

Seh ich nur falschen Stolz, Morsches Holz unter dem Furnier

Wo wir uns rumtreiben, rumschweigen laut lachen, stumm bleiben

Wächst nach uns kein Gras mehr

An den Sätzen die wir reden, kleben Spinnenwebenfäden

Und die Langeweile trinkt mein Glas leer

Kennen wir uns schon zu gut?

Ich verlier das Interesse, ich verlier den Bezug

Denn schon lange genug, sitzen wir im selben Boot

Ohne Vision, ohne Navigation, ohne Echolot

Wir treiben auf der Stelle ohne Zielkanäle unter’m Kiel

Keine Welle schlägt gegen den Bug

Schon lange genug, Ich hab schon lange genug

Wir sind zur hälfte Akteur und zur hälfte Voyeur

Wir sind zur Hälfte das Sprachrohr und zur Hälfte Gehör

Doch stehen wir immer nur, lauschen, mit dem Ohr an der Tür

Werden wir wohl nie erfahren, wohin sie führt

Uns kommt nichts über die Lippen, als das Bier an dem wir nippen

Doch das Ungesagte ballt und staut sich

Und zwischen all den Lippen, wippen Kippen, Ich will tippen

Hier wollen alle nur Ficken, keiner traut sich

Ich kenn das alles schon zu gut

Ich verlier das Interesse, ich verlier den Bezug

Aah, aah, aaah

Oooh, oooh, oooh

Ich hab schon lange genug!

Қолтығымның астына басымды, Болат иығым бар

Оятқыш дабылда, менің шұңқырым қиғаш

Ал шыны тәрізді көздер мен басып шығарылған қағаздың арасында

Жалған мақтаныш қана көремін, Шпон астынан шіріген ағаш

Біз жүрген жерде үндемей, қатты күліп, үндеме

Бізден кейін шөп өспейді

Өрмекші жіптер біз сөйлейтін сөйлемдерге жабысады

Ал зерігу менің стақанымды бос ішеді

Біз бір-бірімізді жақсы білеміз бе?

Қызығушылығым жоғалады, байланысым жоғалады

Өйткені біз бір қайықта ұзақ уақыт жүрдік

Көрусіз, навигациясыз, сонарсыз

Біз киль астында мақсатты арналарсыз орнында қалқып жатырмыз

Садаққа толқын соқпайды

Ұзақ уақыт болды, менде ұзақ болды

Біз жартылай актер, жартылай войерпіз

Біз жарты ауыз құлақ, жартылай естушіміз

Бірақ біз әрқашан құлағымызды есікке қойып, тыңдаймыз

Біз оның қайда апаратынын ешқашан білмеуіміз мүмкін

Біздің аузымыздан ішетін сырадан басқа ештеңе шықпайды

Бірақ айтылмағаны жиналып, жиналады

Ал барлық еріндердің арасында, бөкселерін бұлғап, мен тергім келеді

Мұнда бәрі тек сиқығысы келеді, ешкімнің батылы бармайды

Мұның бәрін мен де жақсы білемін

Қызығушылығым жоғалады, байланысым жоғалады

Ах, аа, ааа

Ой, ой, ооо

Мен жеткілікті болдым!