Novembre - Jean-Louis Aubert

Je suis venu dans le café au bord du fleuve

Un peu vieilli un peu blasé

J’ai mal dormi dans un hôtel aux chambres neuves

Je n’ai pas pu me reposer

Il y a des couples et des enfants qui marchent ensemble

Dans la paix de l’après-midi

Il y a même des jeunes filles qui te ressemblent

Dans les premiers pas de leur vie

Je te revois dans la lumière

Dans les caresses du soleil

Tu m’as donné la vie entière

Et ses merveilles

Je suis venu dans le jardin où tu reposes

Environnée par le silence

Le ciel tombait et le ciel se couvrait de rose

Et j’ai eu mal de ton absence

Je sens ta peau contre la mienne

Je m’en souviens je m’en souviens

Et je voudrais que tout revienne

Ce serait bien

Ce serait bien

Мен өзен жағасындағы кафеге келдім

Кішкене қартайған, аздап шаршаған

Мен жаңа бөлмелері бар қонақүйде нашар ұйықтадым

Мен демала алмадым

Бірге қыдырып жүрген жұптар мен балалар бар

Түстен кейін тыныштықта

Тіпті саған ұқсайтын жас қыздар да бар

Өмірінің алғашқы қадамдарында

Мен сені қайтадан жарықта көремін

Күннің сипауында

Сіз маған бүкіл өмірімді бердіңіз

Және оның кереметтері

Мен сен демалатын бақшаға келдім

Тыныштықпен қоршалған

Аспан құлап, қызғылт түске боялған

Ал мен сенің жоқтығың үшін ауырдым

Мен сенің теріңді өзіме қарсы сезінемін

есімде, есімде

Ал мен оның бәрін қайтаруды тілеймін

Жақсы болар еді

Жақсы болар еді