Ямщик, не гони лошадей - Иосиф Кобзон

Как грустно, туманно кругом,

Тосклив, безотраден мой путь,

А прошлое кажется сном,

Томит наболевшую грудь!

Ямщик, не гони лошадей!

Мне некуда больше спешить

Мне некого больше любить,

Ямщик, не гони лошадей!

Как жажду средь мрачных равнин

Измену забыть и любовь,

Но память, мой злой властелин,

Все будит минувшее вновь.

Все было лишь ложь и обман...

Прощай, и мечты и покой!

А боль не закрывшихся ран

Останется вечно со мной.

Айнала қандай қайғылы, тұман,

Қайғылы, үмітсіз жолым,

Ал өткен күн арман сияқты көрінеді

Кеуде ауырады!

Бапкер, аттарды айдама!

Менің асығар жерім жоқ

Менің басқа сүйетін адамым жоқ

Бапкер, аттарды айдама!

Мұңды далада шөлдеген

Өзгеріс пен махаббатты ұмытыңыз

Бірақ естелік, зұлым мырзам,

Бәрі өткенді қайта оятады.

Барлығы өтірік пен өтірік болды...

Қош бол, армандар мен тыныштық!

Және жабылмаған жаралардың ауыруы

Менімен мәңгі қалады.