Возраст любви - Иосиф Кобзон

Мне говорят, что у всего есть в этой жизни срок

И лишь единожды взойдет и облетит цветок

Что есть свой возраст для любви, и не пылай, коль сед.

Однако что ни говори, здесь вовсе сроков нет.

Пускай часы текут длинней и все разумней кровь.

Но тяга к жизни лишь сильней, а жизнь и есть любовь.

Захватят чувства не спеша, но боже, как свежи!

Любовь отчаянно нежна, свой возраст нелюбви.

Мы признаемся всякий раз впервые и одной,

Ведь страсть извечно держит нас под женскою бедой.

Сказал мудрец, покорен ей, всяк сущий на земле,

Хоть зеленее всех полей, хоть всех снегов белей.

Но главный свой не сдал секрет никто из мудрецов:

У покорившихся себе покорней и любовь.

Она заставит нас врасплох как прежде, но не встарь.

И снова перейдем порог не глядя в календарь.

Олар маған бұл өмірде әр нәрсенің өз уақыты бар дейді

Бір-ақ рет көтеріліп, гүлді айналып ұшып шығады

Махаббаттың заманы бар, Боз болсаң жанарың жоқ.

Дегенмен, сіз не айтсаңыз да, мерзімдер мүлдем жоқ.

Сағат ұзағырақ ағып, ақылды қан болсын.

Бірақ өмірге деген құштарлық одан да күшті, ал өмір - махаббат.

Сезімдерді баяу басып алады, бірақ Құдай, қандай балғын!

Махаббат өте нәзік, ұнатпайтын жасыңыз.

Біз әр жолы бірінші рет және жалғыз мойындаймыз,

Өйткені, құмарлық бізді әрқашан әйел бақытсыздығы астында ұстады.

Жер бетіндегі барлық тіршілік иелеріне бағынатын данышпан:

Тіпті барлық өрістерден жасыл, тіпті барлық қардан да ақ.

Бірақ данышпандардың ешқайсысы құпиясын ашпады:

Өзіне бағынатындар көбірек бағынады және сүйіспеншілікке ие болады.

Ол бізді бұрынғыдай таң қалдырады, бірақ ескі жолмен емес.

Ал тағы да күнтізбеге қарамай босағадан аттаймыз.