Ты сама догадайся по голосу - Иосиф Кобзон

Тишина за Рогожской заставою,

Спят деревья у сонной реки.

Лишь составы бегут за составами,

Да кого-то скликают гудки.

Почему я все ночи здесь полностью

У твоих пропадаю дверей,

Ты сама догадайся по голосу

Семиструнной гитары моей.

Тот, кто любит, — в пути не заблудится.

Так и я никуда не пойду, —

Все равно переулки да улицы

К дому милой меня приведут.

Подскажи, расскажи, утро раннее,

Где с подругой мы счастье найдем?

Может быть, вот на этой окраине

Или в доме, в котором живем?

Не страшны нам ничуть расстояния.

Но куда ни привел бы нас путь,

Ты про первое наше свидание

И про первый рассвет не забудь.

Как люблю твои светлые волосы,

Как любуюсь улыбкой твоей,

Ты сама догадайся по голосу

Семиструнной гитары моей!

Рогожская заставасының артындағы тыныштық,

Ағаштар ұйықтап жатқан өзеннің жағасында ұйықтап жатыр.

Тек конвойлар колонналардың артынан жүгіреді,

Иә, біреуді мүйізбен шақырып жатыр.

Неге мен түні бойы осындамын

Мен сенің есіктеріңде жоғалып кетемін,

Даусыңыз арқылы болжайсыз

Менің жеті ішекті гитарам.

Сүйген адам жолда адаспайды.

Сондықтан мен ешқайда кетпеймін, -

Барлығы бірдей аллеялар мен көшелер

Олар мені қымбатты үйіме әкеледі.

Айтшы, айтшы, таң ерте

Доспен бақытты қайдан табамыз?

Мүмкін осы шетте

Әлде біз тұратын үйде ме?

Біз қашықтан қорықпаймыз.

Бірақ жол бізді қайда апарса да,

Сіз біздің алғашқы кездесуіміз туралы айтып отырсыз

Алғашқы таңды да ұмытпа.

Мен сіздің ақшыл шашыңызды қалай жақсы көремін

Мен сенің күлкіңе таң қалдым

Даусыңыз арқылы болжайсыз

Менің жеті ішекті гитарам!