Ой, ты, рожь - Иосиф Кобзон

В поле за околицей,

Там, где ты идешь,

И шумит и клонится

У дороги рожь.

Черны очи видели —

Через поле вброд

Там на встречу, издали,

Паренек идет.

Припев:

Ой ты, рожь,

Хорошо поешь!

Ты о чем поешь,

Золотая рожь?

Счастье повстречается —

Мимо не пройдешь,

Ой ты, рожь!

С неба льется музыка,

Ветерок звенит.

На тропинке узенькой

Встретились они,

Обойти друг друга ли —

Колоски помнешь…

А глаза, как уголья,

Что там — не поймешь!

Припев.

Видно, счастье поровну

Поделить смогли.

Оба в одну сторону,

Обнявшись, пошли.

Рожь шумит, качается,

Не видать следа.

Вот ведь как случаетс

В жизни иногда!

Припев.

Шеттегі далада,

Сен қайда барасың

Және шу шығарады және майыстырады

Жол бойында қара бидай бар.

Қара көз көрді -

Алаң арқылы өтіңіз

Онда кездесу үшін, алыстан,

Бала келе жатыр.

Хор:

О сен, қара бидай

Жақсы тамақтаныңыз!

Сіз не жеп жатырсыз?

Алтын қара бидай?

Бақыт кездеседі

Сіз өтпейсіз

Әй, қара бидай!

Музыка аспаннан төгіледі

Жел шақырады.

Тар жолда

Олар кездесті

Бір-біріңізбен айналысыңыз -

Тізбектерді есте сақтаңыз ...

Ал көздері көмір сияқты

Онда не бар - сіз түсінбейсіз!

Хор.

Шамасы, бақыт тең

бөлісе алдық.

Екеуі бір жақта

Құшақтасып, кеттік.

Қара бидай сыбырлайды, тербеледі,

Ізді көрме.

Бұл солай болады

Кейде өмірде!

Хор.