Берёзовые сны - Иосиф Кобзон

Земля снегов и лебединых облаков,

Земля березовых закатов,

С печалью светлой, молча, смотрят на меня

России синие глаза.

Припев:

Земля моя, я сын твоих берез.

Я землю русскую от недруга сберег,

Я отдал все, чтоб в рощах золотых

Вовек не замолкали соловьи.

Земля моя, я сын твоих берез.

Березки белые от бурь я уберег,

Чтоб вечно снились Родине моей

Березовые сны.

Солдатом шел я по обугленной земле,

Пылали дымные закаты.

Сухие трещины натруженных дорог,

Как руки матери моей.

Припев.

Когда уйду в края, откуда нет дорог,

Я сам навек Россией стану.

Ночами росными в стволах твоих берез

Струиться будет кровь моя.

Припев.

Қар мен аққу бұлттары елі,

Қайың батқан жер

Жеңіл мұңмен олар маған үнсіз қарайды

Орыстың көк көздері.

Хор:

Елім, қайыңның баласымын.

Мен орыс жерін жаудан құтқардым,

Мен бәрін бердім алтын тоғайларда

Бұлбұлдар үнсіз қалмады.

Елім, қайыңның баласымын.

Ақ қайыңдарды дауылдан құтқардым,

Отаным туралы мәңгі армандаймын

Қайың армандары.

Күйген жерде солдат болып жүрдім,

Түтінді күн батуы.

Қатты тозған жолдардың құрғақ жарықтары,

Анамның қолындай.

Хор.

Жол жоқ жерлерге барсам,

Мен өзім мәңгі Ресей боламын.

Шық түндерде қайыңдарыңның діңінде

Менің қаным ағып кетеді.

Хор.