Changes Consume Me - Hotel Books

It’s a terrible statement but I never let it leave my side.

That sickening

realization that I’m done with this fight.

Moments kneeling on the bedroom

floor sickened by the entity I had absorbed, no more.

I would not let the

self-scrutinizing endeavor endure a precipice a monologue questioning my every

motive.

My disaster stricken heart feeling broken, my emotions quoted spilling

out of a broken vase taking the place of what was once your emotion.

Diluted with tears, an open book scribbled with fears engraved pools of ink I’m

vocally shook;

and I’m tired of telling myself that it’s gonna change.

Taken by the spectacular lie that existence can end.

Faulse-hoods predicted my

sinners dictated my every decision.

An exit of sorts seemed logical, cause I thought I could silence this breath.

But contrary to my mindset, I circumvented my threats to silence the demons

singing songs in my head;

whispering in my ear, that ending it all is a safe

bet.

Comforting me as I try to manipulate my end.

Those moments when I decided I

couldn’t handle this anymore!

Pins and needles infected every sensation I had

left!

Feeling like this love I had once found had been torn open and left broken in

the cold -that the seams holding it together ripped open and my flesh tore open

with that is I pray that my breathing would stop.

And as I held those staining memories, I held on so tightly;

remembering what

life used to mean.

Selfishly ready to embrace the fact that I am weak!

But then I called to you, and I hoped someone would find me;

and I found you,

and I had hoped someone would call me!

Cause I’m listening to these echoes of

my own voice leaving damage in the cold, as I feel I have finally grown to the

point where I can snap.

A point of knowing I could never go back…

And it’s in the moments I felt most alone.

That I told myself no one was there

for me;

and little did I know, love with sitting right beside me,

I just wasn’t listening.

At this point in my life I don’t know many things,

but I can promise you this — You are loved completely.

Бұл қорқынышты мәлімдеме, бірақ мен оның өз тарапымнан кетуіне ешқашан жол бермеймін.

Сол ауру

Мен бұл күресті аяқтағанымды түсіндім.

Жатын бөлмеде  тізерлеп отырған сәттер

Мен жұтып қойған           қабат жүрген                                          .

Мен болмас едім

өзін-өзі сынауға талпыныс жарға  төз     монолог  менің әр бәрім                

мотив.

Менің апат                                                   |

сынған вазадан бір кездері сіздің эмоцияңыздың орнын басады.

Көз жасымен сұйылтылған, қорқынышпен жазылған ашық кітап, мен

дауысты діріл;

және мен өзіме оның өзгеретінін айтудан шаршадым.

Тіршілік бітуі мүмкін деген керемет өтірік қабылданды.

Қапшықтар мені болжаған

күнәкарлар менің әрбір шешімімді айтып берді.

Шығу қисынды болып көрінді, себебі мен бұл тынысты өшіре аламын деп ойладым.

Бірақ менің ой            қай қайшы   жындардың дызын бау қауіп-қатерімді  айналып өттім.

менің ойымда ән айту;

Құлағыма сыбырлап, мұның соңы бір қауіпсіз                     

бәс тігу.

Мені жұбатады, өйткені мен соңымды басқаруға тырысамын.

Мен шешім қабылдаған сәттер

мұны енді көтере алмады!

Істер мен инелер мендегі барлық сезімдерді жұқтырды

сол!

Мен бір кездері тапқан махаббатымды жыртып, іштей қалдырып кеткендей сезіндім

суық - оны біріктіріп тұрған тігістері жыртылып, етім жыртылды

Сонымен, менің тыныс алуым тоқтайды деп дұға етемін.

Мен сол естеліктерді ұстаған сайын, мен қатты ұстадым;

нені еске түсіру

өмір мағынасы болған.

Өзімнің әлсіз екенімді қабылдауға өзімшілдікпен дайынмын!

Бірақ содан кейін мен саған қоңырау шалдым, мен біреу маған таба алдық деп үміттенемін;

мен сені  таптым,

және біреу маған қоңырау шалады деп үміттенген едім!

Себебі мен осы жаңғырықтарды тыңдап жатырмын

менің дауыс салқын                                                                                                                                                                                                                                              

мен түсіретін нүкте.

Мен ешқашан артқа қайта алмайтынымды білу  нүктесі…

Бұл мен өзімді жалғыз сезінетін сәттерде.

Бұл жерде ешкім жоқ деп өзіме айттым

мен үшін;

мен аз білдім, дәл қасымда отырғанды ​​жақсы көремін,

Мен жай ғана тыңдамадым.

Осы сәтте менің өмірімде мен көп нәрсені білмеймін,

бірақ мен сізге бұл туралы уәде бере аламын — Сізді толығымен жақсы көреді.