Wahre Männer - Heinz Rudolf Kunze

Ich spiel ihr ab mittags

Den Betrunkenen vor

Ich flastre ihr fremde

Komplimente ins Ohr

Ich fachle ihr Kahlung

Mit dem Kontoauszug

Sie hegt und sie pflegt

Meinen biblischen Pflug

Sie mag keine wahren Manner

Sie mag keine wahren Manner

Wahre Manner schwitzen im Dunkeln

Die Tropfen pechschwarz wie Fliegen

Vergessen wo sie gehn und stehn ihr letztes Wort

Es mua doch hier irgendwo liegen

Sie heuchelt Entflammbar

Ich Laschbarkeit

Sie sagt schau du zitterst

Ich sag ich hab Zeit

Sie mag keine wahren Manner…

Was haben wir nur

Was hatten wir mal

In den Fenstern Gebisse

Um den Schornstein ein Schal

Was wird nun aus uns

Was war da noch gleich

Wimmernd und weich

Im schlammigen Teich

Wahre Manner farchten die Stille

Sie stichelt ihr Herz zum Kochen

Sie winken mit den Flageln ihrem Meer lebwohl

Zum Fliegen gezwungene Rochen

Sie mag keine wahren Manner

Мен оны түстен бастап ойнаймын

Мастардың алдында

Мен оның бейтаныс адамдарға қарап тұрмын

құлағыңыздағы комплимент

Мен оның есебін сүйемін

Есептік жазбамен

Қадірлейді, тәрбиелейді

Менің библиялық соқам

Ол нағыз еркектерді ұнатпайды

Ол нағыз еркектерді ұнатпайды

Нағыз еркектер қараңғыда терлейді

Тамшылар шыбын сияқты қап-қара

Олардың қайда бара жатқанын ұмытып, соңғы сөзін айт

Бұл бір жерде болуы керек

Ол жанғыш болып көрінеді

Мен шыдамдылық

Ол сен дірілдеп тұрсың дейді

Уақытым бар деймін

Ол нағыз еркектерді ұнатпайды...

Бізде не бар

Бізде не болды

Терезедегі протездерде

Түтін мұржасының айналасындағы шарф

Енді біз не боламыз?

Сонда не болды?

Қыңқылдау және жұмсақ

Лайлы тоғанда

Нағыз еркектер тыныштықтан қорқады

Ол жүрегін елжіретеді

Олар жалауларымен теңіздерімен қоштасады

Сәулелер ұшуға мәжбүр болды

Ол нағыз еркектерді ұнатпайды