Stirnenfuß - Heinz Rudolf Kunze

Fiebernde Propheten machten Geld aus kleinen Kindern

Münzen aus den Zähnen und Scheine aus der Haut

Hungrige Soldaten saugten Tränen aus Gewehren

Kämpften mit den Schatten und der Wind war laut

Mannequins in Federn trugen würgend enge Gürtel

Beteten am Telefon und nippten Lotustee

«Wozu gab man euch neun Leben?

Seid ihr nicht unsterblich?»

Schrie ich und berührte sie — da waren sie aus Schnee

Ungelesne Bücher brannten fauchend in den Büschen

Totgeglaubten Feinden ging es nie zuvor so gut

Schlote rissen Wunden in den Eierschalenhimmel

Schlüssellöcher waren informiert und

Spuckten Blut

Affen hinter Windschutzscheiben zuckten unter Stromschocks

Eine Hand am Radio, die andre am Geschlecht

Grau geborne Bettler fielen singend auf ein Fließband

Folterknechte waren zu sich selber zu gerecht

Ich ging weiter

Ohne Ziel und ohne Gruß

Mit meinem Stirnenfuß

Lebensmüde spritzten Testamente in die Meere

Schrieben sich mit Asche ein ins

Wälderbuch

Astronauten rieben sich die Augen als sie lasen:

Letzter Böser Wille und den Opfern Fluch!

Fackelträger löschten, Beduinen bauten Deiche

Segelflieger spähten nach der Sturmflut aus

Ballerinen übten den Spagat auf Bebenrissen

Wehe dem der schwach war und allein zu Haus

Ich ging weiter

Ohne Ziel und ohne Gruß

Mit meinem Stirnenfuß

Ich ging weiter

Und mit jedem Schritt verschwand

Ein Land

Ich sah dich nackt mit Freunden und mit Fremden

Du lachtest und du schworst, es sei für mich

Ich weinte schief und ließ mich von dir küssen

Ich glaubte dir aufs Wort und haßte dich

Ich ging weiter

Ohne Ziel und ohne Gruß

Mit meinem Stirnenfuß

Ich ging weiter

Und mit jedem Schritt verschwand

Ein Land

Қызба пайғамбарлар кішкентай балалардан ақша жасаған

Тістерден жасалған монеталар және теріден жасалған ақшалар

Аш солдаттар мылтықтан көз жасын сорды

Көлеңкемен күресіп, жел қатты болды

Қауырсында манекендер тұншықтыратын тар белбеу киген

Телефонмен дұға ету және лотос шайын жұту

«Сізге не үшін тоғыз өмір берілді?

Сен өлмейтін емессің бе?»

Мен айқайлап, оларға қол тигіздім - олар қардан жасалған

Оқылмаған кітаптар бұталардың арасында шырылдап өртенді

Өлді деп ойлаған дұшпандар ешқашан мұндай жақсы өмір сүрмеген

Түтін мұржалары жұмыртқа қабығындағы жараларды жыртты

Keyholes хабардар болды және

қан түкірді

Алдыңғы әйнек артындағы маймылдар электр тогының соғуынан дірілдеген

Бір қолы радиода, екіншісі сексте

Сұр туылған қайыршылар ән айтып, конвейерге құлады

Азаптаушылар өздеріне тым әділ болды

Мен ары қарай жүрдім

Мақсатсыз және сәлемдесусіз

Менің алдыңғы аяғыммен

Өмірден шаршаған ерік-жігер теңіздерге шашылды

ішіне күлімен өздері жазған

орман кітабы

Ғарышкерлер мынаны оқығанда көздерін уқалады:

Жәбірленушілерге соңғы жаман ниет пен қарғыс!

Алаушылар отты сөндірді, Бәдәуилер дамбалар салды

Планер ұшқыштары дауылдан кейін барлау жұмыстарын жүргізді

Балериналар жер сілкінісіндегі жарықтардағы сплиттерді жаттықтырды

Үйінде әлсіреп, жалғыз қалғанға қасірет!

Мен ары қарай жүрдім

Мақсатсыз және сәлемдесусіз

Менің алдыңғы аяғыммен

Мен ары қарай жүрдім

Әр қадам сайын жоғалып кетті

Мемлекет

Мен сені достарыңмен және бейтаныс адамдармен жалаңаш көрдім

Сіз күлдіңіз және бұл мен үшін деп ант еттіңіз

Мен қисық жыладым, мені сүйсең болды

Мен сенің сөзіңді қабылдап, сені жек көрдім

Мен ары қарай жүрдім

Мақсатсыз және сәлемдесусіз

Менің алдыңғы аяғыммен

Мен ары қарай жүрдім

Әр қадам сайын жоғалып кетті

Мемлекет