Chapter II: Upon Fallen Autumn Leaves - Haggard

Als ich nun wand’re auf dem Pfad

Und die Dunkelheit verhüllt

Den Mondenschein der Licht mir gab

Der das inn’re Toben stillt

Suddently

Along the mountainside

Fog demons slowly rise

Oh wanderer you’ll see

Your fate seems to be sealed by thee

As magic did weave

On sanctified grounds

He fell on this knees where he stood

And blinded by those

That have passed long ago

Here in Gildeon’s Woods

As he turns his head

Hurt by the beasts

His heart — filled with fear

For this is the end

Or will he find

The way out of here

Requiem aeternam dona eis, Domine

Et lux perpetua luceat eis

Te decet hymnus, Deus, in Ithiria

Sanctus

Dominus

Quid sum miser tunc dicturus

Requiem aeternam

Il mistero

Valli di Ithiria

Deep inside the forest’s heart

Enchanted by the ones

Of ancient times

Magic be their light

That dimmers deep within

Night at Gildeon’s Woods

Did you ever wander?

And you got lost on secret paths?

Did you ever see them?

Is purity within your heart?

Then trough the trees

A light you may have seen

That saved you from the dark

Moonrise

Wenn auch die Hoffnung

In mir schwand

Mit zitternd Hand

Mein Schwert ich zieh'

Unterm finst’ren Himmelszelt

Der Wölfe Hunger nie versiegt

Ein Hieb, ein Schrei,

Ein Schmerz, ein Licht

Doch es ist des Todes

Düst'rer Schatten nicht

Gazing at the moons' silvery light

Here, where history may fall

Enter the realm of darkened mimght

Courage may now be with us all

In times of freedom, times of fear

Mother death stands by their side

An unicorn so proud and clear

Ride, when all the worlds collide

On my path…

Als ich nun wandre auf dem Pfad

Folg' dem Lichte, das mich führt

Als der Taverne ferner Schein

Tief mein ängstlich Herz berührt…

Als ich nun wand're auf dem Pfad

Und die Dunkelheit verhüllt

Den Mondenschein der Licht mir gab

Der das inn’re Toben stillt

Кенеттен

Тау жағасында

Тұман жындары баяу көтеріледі

О кезбе, көресің

Сенің тағдырың сенімен тығыздалған сияқты

Сиқыр тоқылғандай

Қасиетті негізде

Ол тұрған жерінде тізерлеп құлады

Солар соқыр болды

Бұл баяғыда өтті

Мұнда Гильдеон орманында

Ол басын бұрған кезде

Жануарлардан зардап шекті

Оның жүрегі қорқынышқа толы

Өйткені бұл соңы

Немесе ол табады

Бұл жерден шығу жолы

Requiem aeternam dona eis, Domine

Et lux perpetua luceat eis

Те децет гимнісі, Деус, Итирияда

Санктус

Доминус

Quid sum miser tunc dicturus

Реквием атернам

Ил мистеро

Валли ди Итирия

Орманның жүрегінің тереңінде

Біреулер сиқырлайды

Ежелгі дәуiрден

Олардың нұры сиқырлы болсын

Бұл іштей күңгірттенеді

 Гильдеон орманындағы түн

Сіз кезіп көрдіңіз бе?

Сіз құпия жолдарда адасып қалдыңыз ба?

Сіз оларды көрдіңіз бе?

Тазалық сіздің жүрегіңізде ме?

Содан кейін ағаштарды аралаңыз

Сіз көрген жарық

Бұл сізді қараңғылықтан құтқарды

Айдың шығуы

Венн ауч өледі Хофнунг

Мир Швандда

Mit zitternd Hand

Mein Schwert ich zieh'

Unterm Finst’ren Himmelszelt

Der Wölfe Hunger nie versiegt

Эйн Хиб, эин Шрей,

Ein Schmerz, ein Licht

Doch es ist des Todes

Düst'rer Schatten nicht

Айдың күмістей жарығына қарау

Бұл жерде тарих құлауы мүмкін

Күңгірт мүмкіндік аймағына кіріңіз

Енді батылдық бізбен бірге болуы мүмкін

Бостандық кезінде, қорқыныш кездері

Ана өлімі олардың жанында

Біртұтас және айқын

Барлық әлемдер соқтығысқан кезде мініңіз

Менің жолымда…

Als ich nun wandre auf dem Pfad

Folg' dem Lichte, das mich führt

Als der Taverne ferner Schein

Tief mein ängstlich Herz berührt…