Верещагин - Фёдор Чистяков

Наполовину матросы, немного индейцы, чуть-чуть ковбои,

Шхуна мчится в открытое море и парус полощут шальные ветра.

И хотя земля не видна, на борту ещё есть запасы вина,

И команда гуляет по этой причине и будет там праздновать ночь до утра.

И на шхуне есть зал-ресторан, в котором так приятно сидеть,

Там выступает так много различных артистов, найдётся на что посмотреть.

И в ожидании вечернего шоу оснований печалиться нет.

И хотя не известно, куда идёт судно, зато сегодня снова будет концерт.

Но один из артистов узнал, что кое-кто с кухни, а также матросы,

Танцовщица балета и два кочегара, и кое-кто из комсостава

Уплывали на шлюпках прочь с корабля, туда, где на горизонте земля,

Такая земля, о которой они не мечтали за всю свою долгую жизнь.

Да в самом разгаре веселья, на самом пике сюжета,

Он узнал, что корабль взорвётся, и что впереди ждут мины и льды.

И что капитан одержимый маньяк, он безумен и пьян, а все тешат друг-друга

Пустою надеждой, что может вот так, на полном ходу, рукою подать до весны.

Вот и всё, вот и всё.

Верещагин уходит с баркаса.

Пусть плывёт, пусть плывёт, пусть плывёт себе без тормозов.

Пусть кто хочет на празднике этом распевает весёлые песни.

Верещагин уходит с баркаса, и не стоит об этом жалеть.

Кто-то сказал: «Это поезд в огне."а кто-то: «Это трэйн, который слоу даун.»

И кто-то просил остановить землю, и говорил, что он хочет сойти.

Кто-то сказал: «Корабль уродов."и «Нам некуда больше бежать.»

Кто-то крикнул: «Да ведь это Титаник, который так быстро уходит под лёд.»

Но, когда раздавались сигналы тревоги, это был повод придумать стихи.

И ревели артисты, и кровью плевались, и выли как на скотобойне быки.

А в зале раздались крики восторга, и шхуну бросало вверх, вниз,

Вот это да, вот это классное шоу, отличная сцена, пожалуйста «бис».

А теперь, а теперь Верещёгин уходит с баркаса.

Пусть плывёт, пусть плывёт, пусть плывёт себе без тормозов.

Пусть кто хочет на празднике этом распевает весёлые песни,

Верещагин уходит с баркаса, и не стоит об этом жалеть.

Наполовину матросы, немного индейцы, немного ковбои,

И шхуна мчится в открытое море, отчаянно бьются шальные сердца.

И хотя земля не видна, на борту ещё есть запасы вина,

И по этой причине команда гуляет, и будет праздновать ночь…

Ночь до конца.

Верещагин уходит с баркаса,

Пусть плывёт, пусть плывёт, пусть плывёт себе без тормозов.

Пусть кто хочет на празднике этом распевает счастливые песни,

Верещагин уходит с баркаса, и не надо об этом жалеть.

Жартылай теңізші, жартылай үнді, жартылай ковбой

Шхунер ашық теңізге асығады және ессіз жел желкенді тербетеді.

Жер көрінбесе де, бортында шарап қоры бар,

Ал команда осы себепті жүріп, таңға дейін түнді сонда тойлайды.

Шхунерде мейрамхана залы бар, онда отыру өте жағымды,

Онда көптеген әртістер өнер көрсетеді, көруге болатын нәрсе бар.

Ал кешкі шоуды күтіп отырғанда, мұңайуға негіз жоқ.

Ал кеменің қайда бара жатқаны белгісіз болса да, бүгін тағы да концерт болады.

Бірақ суретшілердің бірі ас үйдегі кейбір адамдар, сондай-ақ матростар

Балет әртісі және екі стокер және командалық құрамның кейбірі

Олар қайықтармен кемеден алыс, жер көкжиекте тұрған жерге,

Олар ұзақ өмір бойы армандамаған жер.

Иә, қызық ортасында, сюжеттің шыңында,

Ол кеменің жарылып кететінін, алда миналар мен мұз жатқанын білді.

Ал капитанның құмар маньяк екенін, ол есінен танып, мас болып, барлығы бір-бірін күлдіреді.

Бос үміт, мүмкін осылай, бар жылдамдықпен, көктемге дейін қолында.

Болды, болды.

Верещагин ұшырудан кетіп қалды.

Тежеусіз қалқып, қалқып жүрсін.

Кім бұл тойда көңілді ән айтқысы келсе.

Верещагин ұшыруды тастап кетеді, және сіз оған өкінбеуіңіз керек.

Біреу: «Бұл пойыз өртеніп жатыр» десе, біреу: «Мынау баяу келе жатқан пойыз» деді.

Ал біреу жерді тоқтатуды сұрап, түскісі келетінін айтты.

Біреу: «Кемесі таңқаларлық» және «Бізде қашатын жер жоқ» деді.

Біреу: «Иә, бұл Титаник, ол тез мұз астына түседі», - деп айқайлады.

Бірақ дабыл соғылғанда, бұл өлең шығаруға мүмкіндік болды.

Ал өнер адамдары бақырып, қан түкіріп, қасапханадағы өгіздердей айқайлады.

Залда қуанған айқайлар естілді, шхунер жоғары-төмен лақтырылды.

Уау, бұл тамаша шоу, тамаша көрініс, көріңіздер.

Енді, міне, Верещегин қайықтан шығады.

Тежеусіз қалқып, қалқып жүрсін.

Бұл мерекеде кім көңілді ән айтқысы келсе,

Верещагин ұшыруды тастап кетеді, және сіз оған өкінбеуіңіз керек.

Жартылай теңізші, жартылай үнді, жартылай ковбой

Ал шхуна ашық теңізге асығады, ессіз жүректер соғады.

Жер көрінбесе де, бортында шарап қоры бар,

Осы себепті команда серуендеп, түнді тойлайды ...

Түн соңына дейін.

Верещагин қайықтан шығып,

Тежеусіз қалқып, қалқып жүрсін.

Бұл мерекеде кім көңілді ән айтқысы келсе,

Верещагин ұшыруды тастап кетеді, оған өкінудің қажеті жоқ.