Два пустяка - Фёдор Чистяков

Когда же, когда мы поплывём с тобой в страну,

Где сосны ночью дарят тишину.

Когда же, когда мы поплывём с тобой в страну,

Где птицы помнят первую весну.

Ну когда же, когда мы с тобою, ты и я,

Увидев землю бросим якоря.

И вдруг станет ближе то, что было далеко,

Станет дальше то, что было нелегко.

Вот по небу беззаботно летят облака,

И вот наша лодка быстра и легка,

Нас уносит с тобой река,

Как будто два пустяка.

Взмах весла, и с собой печали унесла вода,

Не навсегда, но лишь на миг

Чаек крик и солнца тепло мне помогло.

Когда же, когда мы поплывём с тобой в страну,

Где не нужно вспоминать о прошедших днях.

Когда же, когда мы поплывём с тобой в страну,

Где незачем скрывать ничего в глазах.

Где по небу беззаботно летят облака,

Наша лодка будет быстра и легка,

Всплеск воды, и две тысячи две звезды.

Рассыпались по воде везде.

Мириады крупиц, острия золотых спиц,

Солнца лучей, радости тепло

Проникают сквозь стекло,

В глубину зрачков.

Наяву кино, мир загадочен

Сквозь стёкла тёмных очков.

И ты скажешь, это лучше чем мечты.

Я рассмеёмся вместе я и ты.

И услышим, кругом такая тишина,

Как будто кончилась война.

Ты в наступившей тишине

В объятья бросишься ко мне

По небу летят облака, словно пух,

Я забуду о том, что гнетёт так мой дух,

Всё унесёт река, как будто два пустяка.

Как будто два пустяка…

Всё унесёт река…

Қашан сенімен елге жүземіз,

Түнде қарағайлар тыныштық беретін жерде.

Қашан сенімен елге жүземіз,

Құстар бірінші көктемді еске түсіретін жер.

Қашан, біз сенімен бірге болғанда, сен және мен,

Біз жерді көргенде, якорь тастаймыз.

Алыстағы нәрсе кенет жақындайды,

Оңай болмаған нәрсе жалғаса береді.

Мұнда бұлттар абайсызда аспанға ұшып келеді,

Енді біздің қайық жылдам және жеңіл,

Біз сенімен бірге өзен жағасында алып кеттік,

Бұл екі бос орын сияқты.

Ескек толқыны, су қайғыны өзімен бірге алып жүрді.

Мәңгі емес, бір сәтке ғана

Маған шағалалардың сайрауы, күннің жылуы көмектесті.

Қашан сенімен елге жүземіз,

Өткен күндерді еске алудың қажеті жоқ жерде.

Қашан сенімен елге жүземіз,

Көзге ештеңе жасырудың қажеті жоқ жерде.

Аспанда абайсызда бұлттар ұшатын жерде,

Біздің қайық жылдам әрі жеңіл болады,

Шашыраған су, екі мың екі жұлдыз.

Әр жерде суға шашылған.

Сансыз дәндер, алтын инелердің нүктелері,

Күн сәулесі, қуаныш жылуы

Шыны арқылы еніңіз

Оқушылардың тереңдігіне.

Кинотеатр оян, дүние жұмбақ

Қара көзілдірік арқылы.

Ал сіз бұл арманнан да жақсы дейсіз.

Сен екеуміз бірге күлемін.

Біз естиміз, айналада тыныштық бар,

Соғыс біткен сияқты.

Сіз одан кейінгі тыныштықтасыз

Өзіңді менің құшағыма таста

Аспанда бұлттар ұшады,

Ұмытамын менің рухымның қатты қысылғанын,

Екі ұсақ-түйек дегендей, бәрін өзен алып кетеді.

Екі ұсақ-түйек сияқты...

Өзен бәрін алады...