Ондатр - Фёдор Чистяков

Он не передаёт радиосигналов,

Он разводит круги на воде.

Он начинает работу ночью в субботу

При мерцающей полярной звезде.

Он строит плотину, чтобы затопить хату,

Ему неведом вентиль чистой воды.

Он всего-то смешная волосатая крыса,

Но если дальше, то дойдёт до беды.

Он погрыз все ножки у столов и стульев

И догрызает мою кровать.

Я не знаю за что, не знаю зачем

Он пришел мешать мне спать.

А у наших у ворот ходит-бродит Терминатор.

Он всех в гости приглашает в свой домашний кинотеатр.

Новый блокбастер — «Ондатр».

Он сидит в засаде, он готовиться к прыжку,

На воде не всплеска, все давно легли спать.

Только утки ни о чем не подозревают,

Они хотят на юг, они уже почти взлетают.

Он хватает за ласту их вожака.

У всех замерло сердце.

Поднимается шум.

Утки хлопают крыльями, тяжело взлетают,

Вожак поднимается.

Взлетает вся стая.

Но зубы сомкнулись, челюсти как капкан.

Он не выпускает жертву.

На болоте туман.

Он поднимается ввысь, как на воздушном шаре.

Всё болото кричит, как при пожаре.

А на берегу проживает граф.

У этого графа в комнате шкаф.

В шкафу живет пара собак.

От этих собак трепещет враг.

Впрочем, от них трепещут все —

Они любого могут сделать подобным колбасе.

Они не говорят «ГАВ!»

— они говорят «АМ!»

И раскусывают напополам.

Но чем же закончился этот сюжет?

В доме напротив — одинокий сосед.

В его окна ворвался солнечный свет,

И он вскочил с постели ни свет, ни заря,

Чтоб посмотреть как взлетает Ондатр!

Смотри, как он летит, этот ондатр!

Но кто-нибудь скажет: «Вы сгущаете краски!»

Но какое время, такие и сказки.

Смотрел в окно, пришло вдохновенье,

Вот и взял и написал стихотворенье.

Раньше я был молод, а теперь я старый дед.

Мне стукнуло вчера восемьдесят лет.

Мои стихи — собачья чушь, лошадиный бред.

Это авангард абсурда на старости лет.

Я вчера собирал в лесу шелуху.

Собирал шелуху и играл в чепуху.

Выхожу я на Монмартр — достаю свой медиатор.

И считаю до пяти — Эн, Дэ, Труа, Катр!

Настоящий Ондатр!

Это просто Ондатр!

Ондатр!

Ондатр!

Ондатр!

Настоящий Ондатр!

Это просто Ондатр!

Ол радиосигналдарды жібермейді,

Суда шеңберлер жасайды.

Ол сенбі күні түнде жұмысқа кіріседі

Жарқыраған поляр жұлдызымен.

Ол саятшылықты су басу үшін бөгет салады,

Ол таза судың клапанын білмейді.

Ол жай ғана күлкілі түкті егеуқұйрық,

Бірақ одан әрі кетсе, ол апатқа ұшырайды.

Үстелдер мен орындықтардың барлық аяқтарын шайнап тастады

Және төсегімді кеміреді.

Неге екенін білмеймін, неге екенін білмеймін

Ол менің ұйқымды бұзу үшін келді.

Ал біздің қақпамызда Терминатор серуендеп, кезіп жүр.

Ол барлығын үй театрына баруға шақырады.

Жаңа блокбастер – «Мұскрат».

Ол буксирде отырады, секіруге дайындалады,

Суға шашыраған жоқ, бәрі әлдеқашан төсекке кеткен.

Тек үйректер ештеңеден күдіктенбейді,

Олар оңтүстікке барғылары келеді, ұшып кете жаздады.

Ол олардың көшбасшысын қалпақшасынан ұстап алады.

Барлығының жүрегі сыздап кетті.

Шу көтеріледі.

Үйректер қанаттарын қағып, қатты ұшып кетеді,

Көшбасшы көтеріледі.

Бүкіл отар кетеді.

Бірақ тістері жабылды, жақтары қақпан сияқты болды.

Ол жәбірленушіні босатпайды.

Батпақта тұман бар.

Ол шар сияқты көтеріледі.

Бүкіл батпақ оттай айғайлайды.

Ал граф жағада тұрады.

Бұл графтың бөлмесінде шкаф бар.

Шкафта бірнеше ит тұрады.

Бұл иттер жауды дірілдейді.

Алайда бәрі олардан дірілдейді -

Олар кез келген адамды шұжыққа ұқсата алады.

Олар «уф!» демейді.

- олар «АМ!» дейді.

Және олар жартысын тістейді.

Бірақ бұл оқиға қалай аяқталды?

Қарама-қарсы үйде жалғыз көрші тұрады.

Терезелеріне күн сәулесі түсіп,

Ол төсектен секіріп түсті, не жарық, не таң,

Ондатраның қалай ұшып бара жатқанын көру үшін!

Оның қалай ұшатынын қарашы, мына ондатра!

Бірақ біреу: «Сен асыра сілтеп жібердің!» дейді.

Бірақ қай уақытта, мұндай ертегілер.

Терезеден қарадым, шабыт келді,

Сөйтіп алып, өлең жаздым.

Бұрын жас едім, қазір қарт атамын.

Мен кеше сексенге толдым.

Өлеңдерім – ит сандырақ, ат бос сөз.

Бұл қартайған кездегі абсурдтың авангарды.

Кеше мен орманда қауыз жинадым.

Қауыз жинап, бос сөз ойнады.

Мен Монмартрға барамын - мен плектрімді шығарамын.

Мен беске дейін санаймын - Эн, Де, Тройес, Куатре!

Нағыз ондатра!

Бұл жай ондатра!

Ондатра!

Ондатра!

Ондатра!

Нағыз ондатра!

Бұл жай ондатра!