Stirbt zuletzt - Finsterforst

Bin ein Fremder in dieser Welt

Werd' verfolgt von Träumen düsterer Tat

Und die Schuld frisst sich tiefer in mein Herz

Trostlose Schwärze macht sich breit

Verdorrte Bäume stehen still Spalier

Und der Zorn meines Volkes treibt mich vor sich her

Hoffnung verblasst

Selbst sie stirbt zuletzt

Dunkle Wolken ziehen über mir auf

Muss ich auch wandern im finsteren Tal

Und meine Seele für immer vernarbt

Niemand ist bei mir in schwerster Stund'

Seinen Weg sich der Wahnsinn bricht

Und das Lachen für immer stirbt

Nimm, Schlafes Bruder, mir die Not

Du versprichst nichts, hältst alles, süßer Tod

Leuchte mir, Hoffnungsschimmer

Meinen Weg aus dem Leid und der Qual

Ich will noch nicht sterben

Ich bin noch nicht bereit

Die Hoffnung zerstreut alle Zweifel

Ein neuer Anfang

Мен бұл дүниеде бейтаныс адаммын

Қараңғы істерді армандайтын болыңыз

Ал кінә жүрегімді тереңірек жейді

Қаңырап қалған қаралық жайылады

Құрғаған ағаштар тордың үстінде тұр

Халқымның қаһары мені олардың алдына айдап жібереді

үміт үзілуде

Тіпті ол соңғы рет өледі

Үстіме қара бұлттар жиналды

Мен де қараңғы алқапта жаяу жүруім керек пе

Ал менің жаным мәңгілікке жараланды

Ең қиын сәтте қасымда ешкім жоқ

Жындылық оның жолын бұзады

Ал күлкі мәңгілікке өледі

Ал, ұйықтап жатқан аға, менің керегім

Ештеңеге уәде бермейсің, бәрін сақтайсың, тәтті өлім

Маған нұрын төг, үміт нұры

Менің азап пен азаптан құтылу жолым

Мен әлі өлгім келмейді

Мен дайын емеспін

Үміт барлық күмәнді жояды

Жаңа бастама