Flammenrausch - Finsterforst

Bringt der Tag schon wieder Hoffnung

Wird sie alsbald doch enttäuscht

Leben treibt sein böses Spiel nun

Gar zu lange schon mit mir

Fernab der zerstörten Heimat

Auf der Suche nach dem Glück

Schicksal ringt mich endlich nieder

Macht am Ende mich verrückt

Ich steck nicht auf

Es wird gehen wieder bergauf

Doch die Welt, sie steht in Flammen

Nichts hält sie jetzt mehr zusammen

Himmel stürzt über mir in

Nie wieder Licht, noch Sonnnschein

Endloses Leid

In Ewigkeit

Soll dies alles gewesen sein nun

Kann ich gar nichts mehr tun

Wahnsinnige Zeilen entspringen der Wut

Verlässt mich Hoffnung und jeglicher Mut

Was ist nur los mit mir

Keine Kraft mehr in mir

Lebensmut schwindet jetzt

Meine Seele ist zerfetzt

Liebe stirbt, Freud' verblasst

Niemand sich je so gehasst

Meine Zeit ist vorbei

Und es ist mir einerlei

Himmel stürzt auf mich herab

Es ist die Welt im Flammenrausch

Wie komme ich nur hierher

Ich war zu feig' und wählte diesen Weg

Der mir nichts eingebracht

Außer das Leid, das mich hin rafft

Bring mir den Tod

Erlösung

Sterben ist mir nicht vergönnt

Muss mit der Schuld, Pein und dem Schmerz existieren

Selbst dem grimmen Schnitter ist zuwider mein Leib

Wär ich doch niemals geboren

Hab mich selbst in mir verloren

Nichts treibt mich mehr an

Nur Funken des Wahnsinns

Erhellen meinen Geist

Sehn mich nach dem Untergang

Doch die Welt steht in Flammen

Nichts hält sie mehr zusammen

Bizarre Fetzen und trostlose Schwärze

Bestimmen nun meine Gedankenwelt

Hass pumpt noch immer durch sterbende Adern

Und zerfrisst alles, was jemals gezählt

Күн қайтадан үміт әкеледі

Жақында оның көңілі қалады

Қазір өмір өзінің зұлым ойынын ойнап жатыр

Менімен тым ұзақ болды

Қираған атамекеннен жырақта

Бақыт іздеуде

Тағдыр мені ақыры құлатады

Соңында мені жынды етеді

Мен трубканы қоймаймын

Ол қайтадан жоғары көтеріледі

Бірақ дүние өртеніп жатыр

Қазір оларды ештеңе ұстап тұрған жоқ

Аспан маған соғылады

Ешқашан жарық та, күн де ​​түспесін

шексіз азап

Мәңгілік үшін

Мұның бәрі қазір болуы керек пе еді

Мен енді ештеңе істей алмаймын

Ақылсыз сызықтар ашудан пайда болады

Маған үміт пен барлық батылдықты қалдыр

Маған не болды

Менде артық күш жоқ

Өмір сүруге деген құлшыныс енді сөніп барады

Жаным жараланды

Махаббат өледі, қуаныш өшеді

Ешкім өзін бұлай жек көрген емес

уақытым бітті

Ал мен үшін маңызды емес

Аспан маған құлады

Бұл дүние өртеніп жатыр

мұнда қалай жетемін

Мен тым қорқақ болып, осы жолды таңдадым

Бұл маған ештеңе әкелді

Мені төмен түсіретін азаптан басқа

маған өлім әкел

құтқару

Маған өлуге рұқсат жоқ

Кінәмен, азаппен және ауырсынумен бірге болуы керек

Тіпті қатал орақшы да менің денемді жек көреді

Мен ешқашан туылмасам ғой

Ішімде өзімді жоғалттым

Мені енді ештеңе жетелемейді

Тек ессіздік ұшқындары

ойымды нұрландыр

Мен құлдырауды аңсаймын

Бірақ дүние өртеніп жатыр

Енді оларды ештеңе біріктірмейді

Біртүрлі сынықтар мен қаңырап қалған қаралық

Енді менің ойлар әлемімді анықтаңыз

Өліп бара жатқан тамырлар арқылы өшпенділік әлі де тарайды

Және есептелгеннің бәрін жейді