Harlem - Feu! Chatterton

On se dirige ensuite vers Harlem.

À 19h l’office protestant commence dans un

temple tout à fait moderne et particulièrement laid.

La mercatique est partout

et les américains savent y faire pour allécher le chaland: des enceintes

devant l'église retransmettent la cérémonie, le gospel bat son plein et des

hommes de paroisse nous remettent des fascicules sur le bien, le mal et Satan

avant que nous nous asseyions sur le banc des communiants.

Il n’y a que des

noirs dans l’assemblée, hormis un groupe de touristes espagnols.

Sur la scène, quatre choristes font des harmonies de spiritual derrière un

pasteur amplifié qui harangue les fidèles.

Le pasteur parle vite et je ne

comprends pas tout au milieu des «amen… Amen… Amen !»

Il dit peut-être

qu’aujourd’hui rien de ce que tu penses ne mérite le nom de fleur mais demain,

demain !

Demain tu t'éveilleras sans doute sous un arbre fruitier,

comme jadis Jonas sous le ricin.

Il dit ce n’est pas le froid mais la honte

qui a donné le manteau.

Qu’un quidam marchait droit, mais qu'à cause de la mer

il s’est assis.

Que tout est aigre-doux comme chez le traiteur chinois.

Et qu’il faut honorer le nom de son père

Je ne comprends pas tout

Je crois voir une déesse de muscles et de courbes quand il dit que les statues

aussi verdissent et que leurs couronnes sont un perchoir pour les pigeons.

Que jalouser l'éternité des statues c’est envier la fiente sur leurs épaules

et celle qui jonche leur piédestal.

Alors je pense à la déesse nue et je vois

léviter près de sa chevelure un moineau écarlate.

Je vois la déesse nue et ses

fesses qui avant dansaient

Puis la nuit tombe

Dans le mobile on a traversé des âges

La fille est partie

A Harlem

A Harlem

C'était presque hier

Times square est autour

On descend

On a du mal à croire à une ferveur aussi démonstrative.

Qui ne ressemble pas,

d’ailleurs, à cette ferveur contagieuse que je connais, celle des baisers

véritables.

Le spectacle ecclésiaste ne touche pas au cœur, il divertit et tout

le monde chante.

Et tout le monde chante

Est-ce la Clarté ou rien que de l’espace après un massacre?

dit-il.

A-t-on coupé, brûlé des arbres, pour avoir cette clairière-là, comme une

piscine dans le jardin d’un pavillon de banlieue?

Ou bien sommes-nous tombés

dessus, par hasard?

Fausse piste, trouvaille.

Dilemme, tenaille.

Écrou, ciel, muraille et des pensées que je réprouve à un cheveu.

À un cheveu de l’avoir fait dit-il.

Enfer, paradis: un détail.

Promenade de santé, bercail.

Et de quoi déchanter, toujours, à un cheveu

Il parle à présent de rachat.

À la foire tout est à portée de main alors je

chante aussi.

This morning when I woke up Jesus was on my side, on my side,

on my side…

Puis la nuit tombe

Dans le mobile on a traversé des âges

La fille est partie

A Harlem

A Harlem

C'était presque hier

Puis la nuit tombe

Dans le mobile on a traversé des âges

La fille est partie

A Harlem

A Harlem

C'était presque hier

Times square est autour

Puis d’autres intervenants se sont mis à parler.

Lentement.

Sans mouvements.

Alors on est parti avant la fin.

Les touristes ont vu ce qu’ils voulaient voir.

C’est comme ça, un zoo l'étranger, un circuit.

Les mêmes souvenirs pour tout

les vacanciers.

On voit du folklore partout mais les abribus et le ciel sont

partout les mêmes

On traverse New York en shuttle.

Dans l’engin une gamine de dix-sept ans pas

plus aux raides et longs cheveux noir, discrètement me regarde.

Il est joli son

regard noir, défiant et apeuré.

Le soleil tape sur les terres que l’on traverse.

Le paysage est de poussière, aride.

La nymphette latine, un bus bringuebalant.

Dans la sécheresse alentour, c’est un pays tropical…

Puis la nuit tombe.

Dans le mobile, on a traversé des âges et des âges et des

âges.

La fille est maintenant partie.

Loin.

Descendue.

S’allonger sous le ricin

de Jonas.

Je pense… Harlem.

Harlem… C'était presque hier.

Times Square est

autour à présent

On descend

Содан кейін біз Гарлемге барамыз.

Сағат 19.00-де протестанттық қызмет басталады

өте заманауи және әсіресе ұсқынсыз ғибадатхана.

Маркетинг барлық жерде

ал американдықтар баржаны қалай азғыруды біледі: спикерлер

Шіркеу сыртында рәсімді таратуда, Інжіл толық қарқынмен және

приход адамдары бізге жақсылық, зұлымдық және шайтан туралы кітапшалар береді

коммуниканттар орындығына отырмас бұрын.

Тек бар

ассамблеядағы қара нәсілділер, испандық туристер тобынан бөлек.

Сахнада төрт хорист а артында рухани үйлесім жасайды

сенушілерді ренжітетін күшейтілген пастор.

Пастор тез сөйлейді, мен айтпаймын

«Әумин...Әумин...Әумин!» дегеннің ортасында бәрін түсінбеу.

Мүмкін дейді

Бүгін гүл атына ертең лайық емес деп ойлайсың,

ертең!

Ертең сіз жеміс ағашының астында оянатын шығарсыз,

Бұршақ астындағы ескі Жүніс сияқты.

Ол суық емес, ұят екенін айтады

пальтоды кім берді.

Бір жігіт түзу жүрді, бірақ теңізге байланысты

ол отырды.

Қытайлық тамақтандыру орнындағыдай бәрі ащы.

Және әкесінің атын құрметтеу

Мен бәрін түсінбеймін

Менің ойымша, ол мүсіндер деп айтқанда, мен бұлшықеттер мен қисықтардың құдайын көремін

Сондай-ақ жасылға айналады және олардың тәждері көгершіндерге арналған орын болып табылады.

Мүсіндердің мәңгілігіне қызғаныш – олардың иығындағы көңді қызғану

және олардың тұғырын қоқыстайтын нәрселер.

Сондықтан мен жалаңаш құдай туралы ойлаймын және мен көремін

шашының қасында алқызыл торғайды ұшырды.

Мен жалаңаш құдай мен оны көріп тұрмын

бұрын билейтін бөкселер

Содан түн түседі

Ұялы телефонда біз ғасырларды бастан өткердік

Қыз кетіп қалды

Гарлемде

Гарлемде

Кеше дерлік болды

есе квадраты айналады

Біз төмен түсіп жатырмыз

Мұндай демонстрациялық қызулыққа сену қиын.

Кімге ұқсамайды,

Оның үстіне, мен білетін осы жұқпалы құштарлыққа, сүйіспеншілікке

шынайы.

Шіркеулік көрініс жүрекке әсер етпейді, ол барлық нәрсені қызықтырады

әлем ән салады.

Және бәрі ән айтады

Бұл анықтық па, әлде қырғыннан кейінгі кеңістік пе?

ол айтты.

Біз ағаштарды кесіп, өртеп жібердік пе, бұл тазарту үшін, а сияқты

қала маңындағы үйдің бақшасындағы бассейн?

Әлде құладық па

ол туралы, кез келген кездейсоқ?

Жалған жетекші, жаңалық.

Дилемма, қысқыш.

Жаңғақ, аспан, қабырға және мен шаш етектен бас тартатын ойлар.

Шаштың ені бар, - деді ол.

Тозақ, жұмақ: деталь.

Денсаулық серуен, бүктеу.

Әрқашан, шаштың енінен көңілі қалу керек

Ол қазір өтеу туралы айтып жатыр.

Жәрмеңкеде бәрі жақын, сондықтан мен

ән де айт.

Бүгін таңертең мен оянсам, Иса менің жағында, мен жағында болды,

менің жағымда…

Содан түн түседі

Ұялы телефонда біз ғасырларды бастан өткердік

Қыз кетіп қалды

Гарлемде

Гарлемде

Кеше дерлік болды

Содан түн түседі

Ұялы телефонда біз ғасырларды бастан өткердік

Қыз кетіп қалды

Гарлемде

Гарлемде

Кеше дерлік болды

есе квадраты айналады

Содан кейін басқа спикерлер сөйлей бастады.

Баяу.

Қозғалыссыз.

Сөйтіп, соңына дейін кетіп қалдық.

Туристер көргісі келетінін көрді.

Міне, солай, шетелдік зоопарк, айналым.

Барлығына бірдей естеліктер

демалушылар.

Сіз барлық жерде фольклорды көресіз, бірақ автобус баспаналары мен аспан

барлық жерде бірдей

Біз Нью-Йорк арқылы қатынаймыз.

Қолөнерде он жеті жасар қыз жоқ

ұзағырақ, тік, ұзын қара шашты, маған сақтықпен қарайды.

Керемет дыбыс

жалт-жұлт ету, қарсылық және қорқыныш.

Біз өтетін жерлерге күн соғып тұр.

Пейзаж шаңды, тақыр.

Латын нимфеті, тозған автобус.

Оның айналасында құрғақшылықта тропиктік ел...

Содан түн түседі.

Ұялы телефонда біз ғасырлар мен ғасырларды бастан өткердік

жасы.

Қыз қазір жоқ.

Алыс.

Түскен.

Кастор бұршағының астында жатыңыз

Жүніс туралы.

Менің ойымша... Гарлем.

Гарлем... Бұл кеше дерлік болды.

Шығыс Таймс алаңы

қазір айналасында

Біз төмен түсіп жатырмыз