Sunt Om - F.Charm

Sunt om

Sunt cel mai greu cuvânt

Sunt om

Sunt praful purtat de vânt

Sunt azi, mâine nu mai sunt

Sunt om

Sunt cel mai greu cuvânt

Sunt om

Sunt praful purtat de vânt

Sunt azi, mâine nu mai sunt

Sunt om

Pășesc prin ani, vreau doar să primesc

Sunt om

N-am cerut să mă nasc, dar vreau să trăiesc

Sunt om

Am suflet de om și mă-ndrăgostesc

O fac și greșesc, mă-nvinovățesc

Privesc în oglindă, încep să albesc

Om

Cuvânt ușor ce-atârnă greu

Că are atât de multe fețe

Dar ca să-l judec, cine-s eu?

Totuși cine-s eu, spune-mi cine-s eu?

Sunt un fir de nisip, sunt nimic ăsta-s eu?

Dă-mi coroana de rege, aștept un trofeu

Dar ce e un rege în față lui Dumnezeu?

Sunt om

Sunt cel mai greu cuvânt

Sunt om

Sunt praful purtat de vânt

Sunt azi, mâine nu mai sunt

Sunt om

Sunt cel mai greu cuvânt

Sunt om

Sunt praful purtat de vânt

Sunt azi, mâine nu mai sunt

Sunt praful din aer atunci când mă-ncaier

Azi sunt doar un om mâine nu mai sunt

Sunt dragoste, ură, sunt și prost de gură

Azi sunt doar un om mâine nu mai sunt

Sunt cel ce rănește, plânge, iubește

Azi sunt doar un om mâine nu mai sunt

Am frică de moarte, zile numărate

Că azi sunt aici mâine nu mai sunt!

Am multe regrete, c-am lovit cu sete

Mulți oameni mă voiau în pământ

Sub zâmbete false, țoale de mătase

În cap le șoptește un singur gând:

Să calce pe mine, să calce pe tine

Să-și calce ca lașii și pe cuvânt

Că așa e omu o viață să zbate

Și nu ia nimic cu el în pământ

Da' el cât trăiește-și educă copilu' să fie bogat, nu fericit

Să conducă oameni, să aibe de toate chiar dacă pe alții i-a sărăcit

Că omu' nu vede că-i una cu timpul și timpul e trecător

Și-atunci când trece, rămâne doar numele lui pe buzele lor

Sunt om

Sunt cel mai greu cuvânt

Sunt om

Sunt praful purtat de vânt

Sunt azi, mâine nu mai sunt

Sunt om

Sunt cel mai greu cuvânt

Sunt om

Sunt praful purtat de vânt

Sunt azi, mâine nu mai sunt

Om

Sunt om pe pământ

Sincer mă nasc da-mi mai calc pe cuvânt

Om

Sunt sufletul fricii

Sunt cu greu cărat de un corp plin de vicii

Om

Sunt doar picătură

În oceanul de lume ce se-nnceacă cu ură

Om

Sunt om, e o scuză

Azi sunt, mâine plec, altu' vine în peluză

Oameni

Oamenii-s ca focu'

Ei se nasc și trăiesc așteptând norocul

Oameni

Dar ce lasă-n urmă

Oare câte oi dintre voi vor ieși din turmă

Oamenii-s izvoare

Dau viață, dau suflu, dau aer, dau lacrimi

Dau tot, sau nimic cu greu și sudoare

Dau zâmbet sub soare, fac inimi să zboare

Sunt om…

Sunt om…

Sunt om…

Sunt cel mai greu cuvânt

Sunt om…

Sunt praful purtat de vânt

Sunt azi, mâine nu mai sunt

Мен адаммын

Мен ең қиын сөзмін

Мен адаммын

Мен жел көтерген шаңмын

Мен бүгін бармын, ертең жоқпын

Мен адаммын

Мен ең қиын сөзмін

Мен адаммын

Мен жел көтерген шаңмын

Мен бүгін бармын, ертең жоқпын

Мен адаммын

Мен жылдар бойы жүремін, мен тек алғым келеді

Мен адаммын

Мен дүниеге келуді сұрамадым, бірақ өмір сүргім келеді

Мен адаммын

Менде адам жаны бар, мен ғашықпын

Мен мұны істеймін және мен қателесемін, мен өзімді кінәлаймын

Айнаға қарасам, ағара бастаймын

Адам

Сәл ілулі сөз

Оның бет-бейнесі көп

Бірақ оны соттау үшін мен кіммін?

Сонда да мен кіммін, кім екенімді айтшы?

Мен құм түйіршігімін, мен ештеңе емеспін бе?

Маған патша тәжін беріңіз, мен жүлде күтемін

Бірақ Құдай алдында патша деген кім?

Мен адаммын

Мен ең қиын сөзмін

Мен адаммын

Мен жел көтерген шаңмын

Мен бүгін бармын, ертең жоқпын

Мен адаммын

Мен ең қиын сөзмін

Мен адаммын

Мен жел көтерген шаңмын

Мен бүгін бармын, ертең жоқпын

Мен төбелескенде ауада шаң боламын

Бүгін мен жай адаммын, ертең ол емеспін

Мен ғашықпын, жек көремін, мен ақымақпын

Бүгін мен жай адаммын, ертең ол емеспін

Мен ренжітетін, жылайтын, сүйетін адаммын

Бүгін мен жай адаммын, ертең ол емеспін

Қатты қорқамын, күндер өтті

Мен бүгін бармын, ертең жоқпын!

Мен шөлдегеніме көп өкінемін

Көптеген адамдар мені жер бетінде қалдырғысы келді

Жалған күлкі астында, жібек маталар

Олардың бастарында бір ой сыбырлайды:

Маған басуға, сені басуға

Сөзді қорқақтардай таптау

Адамның өмірі осылай қиналады

Және онымен ештеңені түсірмеңіз

Бірақ өмір сүргенше баласын бақытты емес, бай болуға тәрбиелейді

Адамдарды басқару, басқаларды кедейлендірсе де бәріне ие болу

Ол адам өзінің уақытпен бір екенін және уақыттың өткінші екенін көрмейді

Ал өткенде олардың аузында тек аты ғана қалады

Мен адаммын

Мен ең қиын сөзмін

Мен адаммын

Мен жел көтерген шаңмын

Мен бүгін бармын, ертең жоқпын

Мен адаммын

Мен ең қиын сөзмін

Мен адаммын

Мен жел көтерген шаңмын

Мен бүгін бармын, ертең жоқпын

Адам

Мен жер бетіндегі адаммын

Шынымды айтсам, мен сөзімде тұру үшін туғанмын

Адам

Мен қорқыныштың жанымын

Мені жамандыққа толы дене әрең көтереді

Адам

Мен бір тамшымын

Жек көрушілікке толы дүние мұхитында

Адам

Мен адаммын, бұл сылтау

Бүгін мен, ертең мен кетемін, көгалда басқасы келеді

Адамдар

Адамдар от сияқты

Олар дүниеге келеді және сәттілік күтіп өмір сүреді

Адамдар

Бірақ артында не қалды

Отардан қанша адам шығасың?

Адамдар бұлақ

Өмір беремін, дем аламын, дем аламын, көз жасымды төгемін

Мен бәрін беремін, немесе ештеңені қиындықпен және термен беремін

Олар күн астында күлімсірейді, олар жүректерді ұштады

Мен адаммын…

Мен адаммын…

Мен адаммын…

Мен ең қиын сөзмін

Мен адаммын…

Мен жел көтерген шаңмын

Мен бүгін бармын, ертең жоқпын