Frustrarea - F.Charm, Dare

O vorba mare mi-a zis tata

Si m-am lovit de ea toata viata

Cand ajungi sus, ei se vad prea jos

In spate te vorbesc urat, in fata frumos

C-asa-i aproapele meu, un om cu suflet mare

Se bucura prea tare si pare ca il doare

Si pune pe rana sare, in ochi are doar frustrare

Ca-l mananca gelozia cand unu are si el n-are

Si-l vad cum se consuma-n el

Ca de ce dracu am eu mai mult ca el in portofel!

Oamenii-s facuti sa se iubeasca

Dar oamenii sunt javre, ce-asteapta sa loveasca

Oamenii pot sa te duca sus

Dar vezi ca oamenii-o sa strige ca ei acolo te-au pus

Tata mi-a zis: Bogdane-asculta bine

Astia se hranesc cu ce ai mai bun in tine

N-ai sa-i vezi vreodata, cu stomacul gol

Ca e plin cu durerea ta si frustrarea lor!

Tatal meu imi spune

Sa nu mai cred in lume

Frustrarea e o boala

Sora cu invidia

Tatal meu imi spune

Ca frustrarea lasa urme

Si lumea ma raneste doar sa-mi vada lacrima

Strofa 2:

Cine te pune sa mananci cu pofta de sub unghie?

Si ura te-mpinge sa-ti pui de gat o franghie

Omule ce te-ncalzeste daca pic in hau?

Cand soarta ma loveste, tu ma impingi mai rau?!

Pana si industria e plina de frustrare:

«Eu nu fac feat.

cu ala, ca-i fac numele prea mare»

Doar frustrati de calitate, oameni plini de caracter

Se stiu ei mult prea bine, la cine ma refer

Alti oameni cu principii se uita si-n curtea ta

Ti-ar vrea hainele, masina chiar si pe nevasta-ta

Se bucura daca banca vine casa sa ti-o ia

Ca doarme mai bine noaptea cu nefericirea ta

Omul se macina, din orice pricina, te vrea-n paragina

Viata lui se clatina, din sarcina vrea platina

Imi iau valiza plec sa caut niste soare

Sa stau macar o clipa, ferit de animale

Tatal meu imi spune

Sa nu mai cred in lume

Frustrarea e o boala

Sora cu invidia

Tatal meu imi spune

Ca frustrarea lasa urme

Si lumea ma raneste doar sa-mi vada lacrima

Әкем маған үлкен сөз айтты

Ал мен оны өмір бойы ұрдым

Сіз шыңға жеткенде, олар тым төмен көрінеді

Артымда шіркін сөйлеймін, бетім әдемі

Менің көршім сондай, жүрегі кең адам

Қуанышы қойнына сыймай, қиналып жатқан сияқты

Ал жараға тұз салады, оның көзінде тек көңілсіздік бар

Бірде барда, бірде жоқта сол қызғаныш оны жейді

Мен оның ішінде тұтынылғанын көремін

Неге менің әмиянымда одан да көп бар!

Адамдар бір-бірін сүю үшін жаралған

Бірақ адамдар соққыны күтіп тұрған бейбақ

Адамдар сізді жоғарыға апара алады

Бірақ, сені сол жерге қойдым деп айғайлап жатқандарды көресің

Әкем маған: Богдан, мұқият тыңда

Олар сіздегі ең жақсы нәрселермен қоректенеді

Сіз оларды аш қарынға ешқашан көре алмайсыз

Бұл сіздің қайғы-қасіретіңіз бен көңілсіздігіңізге толы!

Әкем айтады

Дүниеге сенуді доғар

Көңілсіздік - бұл ауру

Қызғанышпен апа

Әкем айтады

Бұл көңілсіздік із қалдырады

Ал дүние көз жасымды көргенде ғана жанымды ауыртады

2-аят:

Тырнақ астыңда тәбетіңді аштыратын кім?

Ал өшпенділік сізді мойныңызға арқан салуға итермелейді

Аға, сізді не жылытады?

Тағдыр мені ұрса, сен мені одан бетер итермелейсің бе?

Тіпті саланың өзі көңілсіздікке толы:

«Мен ерлік жасамаймын.

осымен, өйткені мен оның атын тым үлкен етіп қойдым »

Тек сапаға ренжіген, мінезге толы адамдар

Олар бір-бірін тым жақсы біледі, менің айтайын дегенім

Принциптері бар басқа адамдар сіздің аулаңызға қарайды

Ол сенің киіміңді, көлігіңді, тіпті әйеліңді қалайды

Банк үйіңді алуға келсе, қуанады

Ол сіздің бақытсыздығыңызбен түнде жақсы ұйықтайды

Ер адам өзін-өзі жарып жібереді, қандай себеп болса да, ол сені қирағанын қалайды

Оның өмірі тоқырауда, ол жүктіліктен платина алғысы келеді

Мен чемоданымды алып, күнді іздеймін

Кем дегенде бір сәт жануарлардан аулақ болыңыз

Әкем айтады

Дүниеге сенуді доғар

Көңілсіздік - бұл ауру

Қызғанышпен апа

Әкем айтады

Бұл көңілсіздік із қалдырады

Ал дүние көз жасымды көргенде ғана жанымды ауыртады