Eternity - Drudkh

У вічності, де світла струм тече,

повільно крутяться колеса часу,

що на верстаті золотому тче

свій килим різнобарвний.

Дольні паси

пускає в рух незримий наш двигун.

Мигтить узору плетиво примхливе,

І завжди врівноважує вагу

Той, що складе в копу доспіле жниво,

Все змірить мірою й благословить.

Нас темрява обсотує і боре,

лише часами блискавка на мить

із пітьми вихопить шматок узору,

і ми, прокинувшись із небуття,

якийсь уривок бачимо: химерні

страшні чи ясні обриси життя.

Ми у руці тримаєм тільки зерна;

Гаїв не бачимо, що з них зростуть

І зашумлять зеленим верховіттям.

Ми лиш п'ємо гаркаву каламуть,

Жахним на світ рождені лихоліттям…

Нұр ағыны ағып жатқан мәңгілікте,

уақыт дөңгелектері баяу айналады,

алтын станокта тоқитын

Сіздің кілеміңіз түрлі-түсті.

Төменгі белдіктер

көзге көрінбейтін қозғалтқышты іске қосады.

Жыпылықтап өрген өрнегі қызық,

Және әрқашан салмақты теңестіреді

Егін жинаған адам,

Әр нәрсені мөлшермен өлшеп, батасын береді.

Бізді қараңғылық басып, ұрысады,

бір сәт найзағай сағаттары ғана

қараңғылықтан өрнектің бір бөлігін жұлып алады,

және біз жоқтан оянып,

үзіндіні көреміз: біртүрлі

өмірдің қорқынышты немесе айқын контурлары.

Біз қолымызда дәнді ғана ұстаймыз;

Олардан өсіп тұрған тоғайларды көрмейміз

Және жасыл шыңдармен шуыл жасаңыз.

Біз жай ғана ащы лайлықты ішеміз,

Қиындықтан туған дүниеде қорқынышты...