Furrows of Gods (Борозни богів) - Drudkh

І засміялась провесінь: — Пора!

-

за Чорним Шляхом, за Великим Лугом —

дивлюсь: мій прадід, і пра-пра, пра-пра —

усі ідуть за часом, як за плугом.

За ланом лан, за ланом лан і лан,

за Чорним Шляхом, за Великим Лугом,

вони уже в тумані - як туман —

усі вже йдуть за часом, як за плугом.

Яка важка у вічності хода!

-

за Чорним Шляхом, за Великим Лугом.

Така свавільна, вільна, молода —

невже і я іду вже, як за плугом?!

І що зорю?

Який засію лан?

За Чорним Шляхом, за Великим Лугом.

Невже і я в тумані - як туман —

і я вже йду за часом, як за плугом?..

Ал ол күлді: - Уақыт келді!

-

Қара жолда, Ұлы шалғында -

Мен қараймын: менің арғы атам, және про-про, про-про -

бәрі соқадай уақытпен жүреді.

Лан лан үшін, лан лан және лан үшін,

Қара жолда, Ұлы шалғында,

олар қазірдің өзінде тұманда - тұман сияқты -

бәрі соқадай уақытты аңдып жүр.

Мәңгілікте қандай қиын жол!

-

Қара жолда, Ұлы шалғында.

Сондай адасушылық, еркін, жас -

Соқаға келсек, шынымен де мен барамын ба?

Ал қандай жұлдыз?

Лан не себеді?

Қара жолға, Ұлы шалғынға.

Мен тұмандамын ба - тұман сияқты -

ал мен соқа сияқты уақытты аңдып жүрмін бе? ..