Downfall of the Epoch - Drudkh

Багрим, недобрим колом,

Так, мов його не треба,

Так, як іще ніколи,

Сонце упало з неба.

Дням голова відтята,

Захід — кривава повідь.

Щоб море вогню залляти,

Вилили море крови.

Багато крови, багато,

Та ради не дасть огневі, —

От-от він прорве загати

І рине по всьому небі.

Пожар півнеба кривавить.

Мовчать на дзвіницях дзвони.

Ніхто не спитає навіть:

«Чом захід такий червоний?»

Багрим, недобрим колом,

Так, мов його не треба,

Так, як іще ніколи,

Сонце упало з неба.

Багрим, жаман шеңбер,

Иә, қажет емес сияқты,

Иә, бұрын-соңды болмағандай,

Күн аспаннан түсті.

Өткен күні басы кесілді,

Батыс – қанды су тасқыны.

Өрт теңізін тасу үшін,

Олар қан теңізін төкті.

Қан көп, көп,

Бірақ ол отқа кеңес бермейді, -

Ол тосқауылды бұзғалы жатыр

Және аспанға жүгіреді.

Аспанның оты қансырап жатыр.

Қоңырау мұнараларындағы қоңырау үнсіз.

Тіпті ешкім сұрамайды:

«Оқиға неге сонша қызыл?

Багрим, жаман шеңбер,

Иә, қажет емес сияқты,

Иә, бұрын-соңды болмағандай,

Күн аспаннан түсті.