Сага о наёмниках - Дом Ветров

Налейте наёмникам полные чаши

Им завтра снова в поход

Привыкший сражаться не жнёт и не пашет

Иных хватает забот

Он щедро сулил, этот вождь иноземный

Купивший наши мечи

Он клятвы давал нерушимее кремня

Сильнее чем солнца лучи

Сказал он, что скоро под крики вороньи

Взовьётся стрел хоровод

И город нам свалится прямо в ладони

Как спелый вызревший плод

Мы там по трактирам оглохнем от здравниц

Устанем от грабежей

И смело утешим белогрудых красавиц

Оставшихся без мужей

Когда перед нами ворота раскрыли

Мы ждали вынесут ключ

Но копья взлетели из облака пыли

Как молнии из-за туч

Смеялись на небе весёлые боги

Кровавой тешась игрой

Мы все полегли не дождавшись подмоги

Но каждый пал как герой

Давно не держали мы трусов в отряде

На том зеленом лугу

Из нас ни один не просил о пощаде

Никто не сдался врагу

Другие утешили вдов белогрудых

Собрали в мешки казну

А мы за воротами сном беспробудным

Которую спим весну

Жестокую мудрость, подобную нашей

Постигнут в свой смертный час

Так налейте наёмникам полные чаши

Пусть выпьют в память о нас

Жалдамалыларға толы шыныаяқтарды құйыңыз

Олар ертең тағы серуенге шығады

Күресуге дағдыланған егін ормайды, жер жыртпайды

Басқалардың уайымдары жеткілікті

Ол осы шетелдік көшбасшыға жомарттықпен уәде берді

Біздің қылыштарымызды сатып алды

Ол шақпақ тастан да бұзылмайтын ант берді

Күн сәулелерінен де күшті

Ол көп ұзамай қарғалардың айғайының астында айтты

Жебелер дөңгелек билейді

Ал қала алақанымызға түседі

Піскен жеміс сияқты

Біз шипажайлардан естімейтін таверналардамыз

Тонаудан шаршадым

Ал ақ жаулықты аруларды батыл жұбатыңыз

Күйеусіз қалды

Біздің алдымызда қақпалар ашылғанда

Біз кілттің шығарылуын күттік

Бірақ найзалар шаң бұлтынан ұшып кетті

Бұлттан шыққан найзағай сияқты

Көңілді құдайлар аспанда күлді

Ойыннан ләззат алу

Барлығымыз көмек күтпей өлдік

Бірақ бәрі де қаһармандай құлады

Ұзақ уақыт бойы қорқақтарды отрядта ұстамадық

Сол жасыл шалғында

Ешқайсымыз мейірімділік сұраған жоқпыз

Ешкім жауға берілмеді

Басқалары ақ желеңді жесірлерді жұбатты

Қаптар қазынаға жиналған

Ал біз терең ұйқымен қақпаның ар жағындамыз

Біз көктемде ұйықтаймыз

Біздікіндей қатыгез даналық

Өлім сәтінде түсінді

Сондықтан жалдамалыларға толы шыныаяқтарды құйыңыз

Бізді еске алып ішсін