Кошка и дракон - Дом Ветров

Она всегда была кошкой, а он был драконом,

И лунные ночи на теплом бетоне

Она проводила, греясь его огнем.

Они смотрели вниз, они ходили по крышам,

И этой ночью я тоже их слышал —

Их тени ловил иногда тусклый свет фонарей.

Прекраснее пары я не видел нигде.

Он пел ей песни на своем языке.

Ни одна кошка в мире не поспорила бы грацией с ней.

Около полуночи

Огненные кони,

Ветер-шалопай, возьми меня,

Возьми меня.

Око полной луны, даже ветер затих,

Казалось, ночь была только для них,

Но утро зевало из окон,

Ол әрқашан мысық болды, ал ол айдаһар болды

Ал жылы бетонда айлы түндер

Ол оның отында отырып, өткізді.

Олар төмен қарады, төбелерде жүрді,

Бұл түнде мен де оларды естідім -

Олардың көлеңкелері кейде шамдардың күңгірт жарығына түсіп қалатын.

Мен бұдан әдемі жұпты көрген емеспін.

Ол оған өз тілінде ән айтты.

Дүниедегі бірде-бір мысық оның мейірімділігімен таласпайды.

Түн ортасы шамасында

отты аттар,

Жел алаяқ, мені ал

Мені ал.

Толық айдың көзі, тіпті жел сөнді,

Түн тек соларға арналғандай көрінді,

Бірақ таң терезеден естілді,