Montana Song - David Ackles

I went out to montana

With a bibble on my arm,

Looking for my fathers

On a long-abandoned farm,

And i found what i came looking for.

I drove into a churchyard

Of what used to be the town;

Walked along a cowpath

Trough the fences falling down,

'til i found what i came looking for.

Through the dust of summer noons,

Over grass long dying,

To read the stone and lumber runes

Where my past was lying.

High among hillsides and windmill bones,

Soft among oak trees and chimney stones,

Blew the wind that i came looking for.

And the wind blew over the dry land,

And dusted my city soul clean,

To read in my great-grandfather's hand

From his bible newly seen:

Born james mckennon, 1862

Married leantha, 1884

Two sons born in montana,

Praise the lord !

The gentle wind

Of passing time,

Closed the bible pages;

And took my hand

And had me climb

Closer to the ages.

The picket fence, the lattice frame,

The garden gone to seed,

Leantha with the fragile name,

Defying place and need,

Declares this bit of prairie «tame»,

And sees her fingers bleed,

And knows her sons won’t live the same,

But she must live her creed.

The fallen barn, the broken plow,

The hoofprint-hardened clay;

Where is the farmer, now,

Who built his dream this way?

Who felled the tree and cut the bough

And made the land obey,

Who taught his sons as he knew how,

But could not make them stay.

Who watched until the darkness fell

To know the boys were gone, and never loved the land so well

From that day on.

«father james,» they wrote him,

Each a letter once a year,

Words of change that broke him

With the new age that was here,

And the new world they’d gone looking for.

The clouds arose

Like phantom herds,

And by the dappled lighting

I read again

The last few words

In a woman’s writing:

March 1st, 1921

Last night, papa died.

Left one plow, a horse, his gun,

His bible, and his bride.

The long grass moved beside me

In the gentle summer rain,

And made a path to guide me

To a sudden mound of grain.

A man and wife are buried there,

Children to the land;

With young green tendrils in her hair,

And seedlings in his hand.

I went out to montana

With a bibble on my arm,

Looking for my fathers

On a long-abandoned farm,

And i found what i came looking for.

Мен Монтанаға шықтым

Қолыма библ мен ,

Әкелерімді іздеймін

                        көптен                                                                                  

Мен іздегенімді таптым.

Мен шіркеуге  кірдім

Бұрынғы қаладан;

Сиыр жолымен жүрді

Құлаған қоршаулар арқылы,

Мен іздегенімді тапқанша.

Жазғы түскі шаң арқылы,

Шөптің үстінде ұзақ өледі,

 Тас және ағаш рундарын оқу үшін

Менің өткенім қайда жатты.

Таулар мен жел диірмен сүйектерінің арасында биік,

Емен ағаштары мен мұржа тастарының арасында жұмсақ,

Мен іздеген желді соқты.

Құрғақ жерді жел соқты,

Қаламның жан-дүниесін тазартып,

Арғы бабамның қолында оқу үшін

Оның жаңадан көрген Інжілінен:

Джеймс Маккеннон, 1862 жылы дүниеге келген

Үйленген Леанта, 1884 ж

Монтанада дүниеге келген екі ұл,

Иемізді мадақтаңыз!

Нәзік жел

Уақыт өтіп,

Киелі кітап беттерін жапты;

Және менің қолымды алды

Мені                                                                |

Ғасырларға жақын.

Пикет қоршау, тор жақтау,

Бақ егілді,

Нәзік атымен Леанта,

Орын мен қажеттілікті жоққа шығару,

Бұл даланы «жұмсақ» деп жариялайды.

Оның саусақтары қанып жатқанын көреді,

Оның ұлдары бұрынғыдай өмір сүрмейтінін біледі,

Бірақ ол өз сенімімен өмір сүруі керек.

Құлаған қора, сынған соқа,

Тұяқ ізімен шыңдалған саз;

Фермер қазір қайда,

Кім өз арманын осылай құрды?

Ағашты кесіп, бұтағын кескен кім

Елді бағындырды,

Ұлдарын өз білгенінше үйреткен,

Бірақ оларды қалуға мәжбүрлей алмады.

Қараңғылық түскенше кім қарап тұрды

Жігіттердің кеткенін және ешқашан жерді жақсы көрмегенін білу

Сол күннен бастап.

Олар оған «әке Джеймс» деп жазды,

Әр               жылына  бір                                                                                 хат

Өзгеріс сөздері оны бұзды

Мұнда болған жаңа заманмен,

Және олар іздеген жаңа әлем.

Бұлттар көтерілді

Елес табындар сияқты,

Сондай-ақ жарықтандыру арқылы

Мен қайта оқыдым

Соңғы бірнеше сөз

Әйел жазуында:

1 наурыз 1921 ж

Кеше түнде папам қайтыс болды.

Бір соқа, ат, мылтығы қалды,

Оның Інжілі және оның қалыңдығы.

Қасымда ұзын шөп қозғалды

Жазғы жаңбырда,

Маған бағыт беретін жол жасады

Кенет төбеге .

Онда ер мен әйел жерленген,

Балалар жерге;

Шашында жас жасыл тарамдармен,

Ал қолында көшеттер.

Мен Монтанаға шықтым

Қолыма библ мен ,

Әкелерімді іздеймін

                        көптен                                                                                  

Мен іздегенімді таптым.