La rencontre fatale - Dark Sanctuary

Face à moi

Se tenait un ange…

Son regard hostile

Semblait me haïr…

Son corps, sculpté dans la pénombre

Etait plus pâle encore

Que les ténèbres qui l’entouraient…

Aucun?

il humain

N’aurait pu excaver

L’obscurité profonde

De cet Abîme…

Seule une âme

Est de taille à survivre

Dans un endroit

Tant rempli de souffrances…

L’ange me fixait

Et semblait vouloir boire

A la source de mon âme

Pourtant si anhydre…

Puis sans un geste

Sans déclaration, aucune…

Il se retourna

Et s’enfonça dans la pénombre…

M’humiliant par son mépris…

Voulait-il tester ma force

Ma volonté d’avoir choisi ce côté du miroir?

Je savais pourtant que jamais

Je ne le reverrai…

Je restais sans réponse

Sans doute pour l'éternité…

Before me

Stood an angel…

Its hostile eye-look

Seemed to hate me…

Its body, shaped in penumbra

Was even paler

Than the darkness surrounding it…

No human eye

Could have dug

The deep darkness

Of this abyss…

Only a soul

Is able to survive

In a place

Filled with so much pain…

The angel was staring at me

And seemed to want to drink

From the source of my soul

Yet so acid…

Then without any movement

Without any word…

It turned its back from me

And disappeared in darkness…

Humiliating me by its scorn…

Did it want to test my strength

My will for choosing this side of the mirror?

Yet I knew that I would

Never see it again…

I remained without answer

Perhaps for eternity…

Менің алдымда

Бір періште тұрды...

Оның дұшпандық көзқарасы

Мені жек көретін сияқты...

Жартылай жарықта мүсінделген оның денесі

Тіпті бозарып кетті

Оны қоршап тұрған қараңғылық...

Жоқ?

ол адам

Қазба мүмкін емес еді

Терең қараңғылық

Осы шыңыраудан...

бір ғана жан

Тірі қалуға жеткілікті күшті

Бір жерде

Азапқа толы...

Періште маған қарап қалды

Және ішкім келген сияқты

Жанымның бастауында

Сонда да сусыз...

Содан кейін қимылсыз

Декларациясыз, жоқ...

Ол бұрылды

Және қараңғылыққа батты ...

Мені өз менсінбестігімен кемсітті...

Ол менің күшімді сынағысы келді ме?

Менің еркім айнаның осы жағын таңдады ма?

Бірақ мен мұны ешқашан білмедім

Мен оны енді ешқашан көрмеймін...

Мен жауапсыз қалдым

Мүмкін мәңгілікке...

Менің алдымда

Періште тұрды...

Оның дұшпандық көзқарасы

Мені жек көретін сияқты...

Оның денесі жарты көлеңкеде

Тіпті бозарып кетті

Оны қоршаған қараңғылықтан гөрі...

Адамның көзі жоқ

Қазып алар еді

Терең қараңғылық

Бұл тұңғиықтан…

Тек жан

Тірі қалуға қабілетті

Бір жерде

Қаншама азапқа толы…

Періште маған қарап тұрды

Және ішкім келген сияқты

Жанымның бастауынан

Сонда да қышқыл…

Содан кейін ешқандай қозғалыссыз

Ешқандай сөзсіз…

Менен кері бұрылды

Қараңғыда жоғалып кетті...

Мені мысқылымен қорлау...

Бұл менің күшімді сынағысы келді ме?

Айнаның осы жағын таңдауға менің еркім?

Дегенмен, мен болатынымды білемін

Оны енді ешқашан көрмеңіз…

Мен жауапсыз қалдым

Мүмкін мәңгілікке...