Epistel 81 - Cornelis Vreeswijk

Maurits, ach Maurits, je schaduw verdwijnt

Zie hem in het duister verzinken

Zie goud en purper, dat weelderig schijnt

In de modder zinken

Hoor de klokken van de beiaardier

Zie de veerman op de dode rivier

Zie de laatste haven

Daarom, ach Maurits, laat ons aldus hier

Zoetelief begraven

Ach, langgezochte, verborgen plek

Waar wij de tranen doen plengen

Waar tijd en dood de wijsheid en de gek

Tot een mengsel mensen

Daar is geen afgunst meer, geen nijd en geen haat

En het geluk, toch anders altijd paraat

Zal op het graf niet gaan dansen

Vijanden, Maurits, ze komen te laat

Met gebroken lansen

De beiaardier slaat de maat van het spel

Hij laat de grote klok draaien

Misdienaar doet er zijn beste, jawel

Laat de wierook zwaaien

Langs het pad, dat naar de tempel toe voert

Groeien rozen, en de tortelduif koert

Achter omfloerste vanen

Roffelt de trom en de rouwstoet, ontroerd

Lost zich op in tranen

Aldus belandde in haar allerlaatste bed

De vrouw van de pijpendraaier

Nu is het uit met de dagelijkse pret

Arme armoedzaaier

Van de tapkast tot het graf, zij aan zij

Staan de broeders in een treurige rij

Weent gij, brave borsten

Dorst had ze steeds, net als ik, net als jij

En wij blijven dorsten

Морис, о Морис, сенің көлеңкең жоғалып кетті

Оның қараңғылыққа батып бара жатқанын бақылаңыз

Қара алтын мен күлгін, Ол мол жарқырайды

Балшыққа бату

Кариллоннердің қоңырауларын тыңдаңыз

Өлі өзендегі паромшыны қараңыз

Соңғы портты қараңыз

Сондықтан, Морис, бізді осында қалдыр

Жаным жерленген

О, көптен іздеген, жасырын жер

Көз жасын төккен жерде

Уақыт пен өлім қайда даналық пен жынды

Адамдардың араласуына

Енді қызғаныш та, қызғаныш та, жек көрушілік те жоқ

Ал сәттілік, әйтпесе әрқашан дайын

Қабірде билемейді

Жаулар, Мавриктер, олар тым кеш келеді

Сынған найзалармен

Карилоннур ойынның соққыларын ұрады

Ол үлкен сағатты іске қосады

Құрбандық бала қолынан келгеннің бәрін жасайды, иә

Хош иісті заттарды шайқаңыз

Ғибадатханаға апаратын жолдың бойында

Раушан гүлдер өсіп, тасбақа паналайды

Жабық қалқандардың артында

Барабан мен жерлеу шеруі, қозғалды

Көз жасында  ериді

Осылайша оның ең соңғы төсегіне жатты

Құбыр токарының әйелі

Енді күнделікті қызықпен бітті

Бейшара кедей

Бардан бейітке дейін, қатарласып

Ағайындылар қайғылы қатарда тұрады

Жылаңыздар, батыл кеуделер

Ол да мен сияқты, сен сияқты үнемі шөлдейтін

Біз шөлдеуді жалғастырамыз