Assez ! - Claude Nougaro

Il serait temps que l’homme s’aime

Depuis qu’il sème son malheur

Il serait temps que l’homme s’aime

Il serait temps, il serait l’heure

Il serait temps que l’homme meure

Avec un matin dans le cœur

Il serait temps que l’homme pleure

Le diamant des jours meilleurs

«Assez !

Assez !»

Crient les gorilles, les cétacés

«Arrêtez votre humanerie

Assez !

Assez !»

Crient le désert et les glaciers

Crient les épines hérissées

«Déclouez votre Jésus-Christ !

Assez !

Suffit.»

Il serait temps que l’homme règne

Sur le grand vitrail de son front

Depuis les siècles noirs qu’il saigne

Dans les barbelés de ses fronts

Il serait temps que l’homme arrive

Sans l’ombre avec lui de la peur

Et dans sa bouche la salive

De son appétit de terreur

«Assez !

Assez !»

Crie le ruisseau dans la prairie

Crie le granit, crie le cabri

«Assez !

Assez !»

Crie la petite fille en flamme

Dans son dimanche de napalm

«Éteignez-moi je vous en prie

Assez !

Suffit.»

Que l’homme s’aime c’est peu dire

Mais c’est là mon pauvre labeur

Je le dis à vos poêles à frire

Moi le petit soldat de beurre

Que l’homme s’aime c’est ne dire

Qu’une parole rebattue

Et sur ma dérisoire lyre

Voyez, déjà, elle s’est tue

Mais voici que dans le silence

S'élève encore l’immense cri

«Délivrez-vous de vos démences !»

Crie l'éléphant, crie le cricri

Crient le sel, le cristal, le riz

Crient les forêts, le colibri

Les clématites et les pensées

Le chien jeté dans le fossé

La colombe cadenassée

Entendez-le ce cri immense

Ce cri, ce rejet, cette transe

«Expatriez votre souffrance»

Crient les sépulcres et les nids

«Assez !

Assez !

Fini.»

Адамның өзін жақсы көретін уақыты келді

Өйткені ол өзінің бақытсыздығын себеді

Адамның өзін жақсы көретін уақыты келді

Уақыт болар еді, уақыт болар еді

Адамның өлетін уақыты келді

Жүрегімдегі таңмен

Ер адамның жылайтын уақыты келді

Жақсы күндердің гауһары

«Жеткілікті !

Жеткілікті !»

Гориллаларды, киттектерді айқайлаңыз

«Адамгершілігіңді доғар

Жеткілікті !

Жеткілікті !»

Шөл мен мұздықтарды айқайлаңыз

Қылшықты тікенектерді жылат

«Иса Мәсіхтің тырнағын аш!

Жеткілікті !

Жеткілікті.»

Адамның билік ететін уақыты келді

Оның маңдайының үлкен витражында

Қансырап жатқан қара ғасырлардан бері

Маңдайының тікенек сымында

Ер адамның келетін уақыты келді

Онымен қорқыныштың көлеңкесі жоқ

Ал аузында сілекей

Оның қорқынышқа деген тәбетінен

«Жеткілікті !

Жеткілікті !»

Шалғындағы бұлақ жылайды

Гранитті айқайлаңыз, ешкіні айқайлаңыз

«Жеткілікті !

Жеткілікті !»

Өртеніп жатқан кішкентай қыз айқайлайды

Жексенбіде оның напалмасында

«Өтінемін, мені өшіріңіз

Жеткілікті !

Жеткілікті.»

Ер адамның өзін жақсы көретіні - бұл кемшілік

Бірақ бұл менің нашар жұмысым

Мен сіздің табаларыңызға айтамын

Мен кішкентай май солдатпын

Өзін жақсы көретін адам ештеңе айтпайды

Бұзылған сөзге қарағанда

Ал менің қолымнан келмейтін лира

Қараңызшы, ол үндемейді

Бірақ міне, тыныштықта

Қатты айқай әлі де көтеріледі

«Өздеріңді ақылсыздықтарыңнан құтқарыңдар!»

Пілді айқайлаңыз, крикриді айқайлаңыз

Тұзды, кристалды, күрішті айқайлаңыз

Айғайла ормандарды, колибри

Клематис және пансилер

Ит арыққа лақтырылды

Құлыпталған көгершін

Бұл үлкен айқайды тыңдаңыз

Бұл айқай, бұл бас тарту, осы транс

«Қасіретіңді елге жібер»

Молалар мен ұяларды жылатыңыз

«Жеткілікті !

Жеткілікті !

Аяқталды».