Стена (настоящая) - Чёрный Обелиск

Чувство знакомое — холод бежит по спине

Чувство преграды — я вновь приближаюсь к стене

Снова на камень рука натыкается: Стой!

Снова стена предлагает вступить с нею в бой

Серой громадою высится над головой

Годы проходят, стена остается стеной

Сколько потерянных лиц отражает она

Сколько потерянных лет за стеной…

Стена!

В камень шершавый впиваются руки с тоской

Как в лихорадке бурлит муравейник людской

Яркие вспышки на сумрачном небе видны

Блики ложатся на вздыбленный гребень стены

Серой громадою высится над головой

Годы проходят, стена остается стеной

Сколько потерянных лиц отражает она

Сколько потерянных лет за стеной…

Стена!

Сезім таныс - суық арқадан төмен қарай жүгіреді

Кедергіні сезіну – мен қабырғаға тағы да жақындап келемін

Тағы да қол тасқа сүрініп: Тоқта!

Тағы да қабырға онымен күресуді ұсынады

Сұр түсті масса бастың үстіне көтеріледі

Жылдар өтеді, қабырға қабырға болып қалады

Қанша жоғалған жүзді көрсетеді

Қабырғаның ар жағында қанша жыл жоғалды...

Қабырға!

Қолдар сағынышпен дөрекі тасты қазып алады

Адамның құмырсқасының илеуі қызбада қалай қайнады

Күңгірт аспандағы жарқыраған жарқылдар көрінеді

Жарқыраған сәуле қабырғаның төбесіне түседі

Сұр түсті масса бастың үстіне көтеріледі

Жылдар өтеді, қабырға қабырға болып қалады

Қанша жоғалған жүзді көрсетеді

Қабырғаның ар жағында қанша жыл жоғалды...

Қабырға!