Седьмая песня - Чёрный Обелиск

Я просто жил и был доволен собой,

Подружек многих имена забывал…

Легко встречал я день любой,

И также просто засыпал.

И я не знал до последнего дня,

Что есть на свете такое лицо…

Я сразу понял — вот она!

Как жаль, что это был лишь сон.

Кто ты, где я могу тебя найти?

В каком краю, в какой дали?

Я за тобой всегда готов идти,

Готов всегда идти на край земли,

За край земли…

Я мало жил, но я немало успел!..

Жизнь суматошную ценя и любя…

В калейдоскопе лиц и тел

Пытался я найти тебя…

Кто ты, где я могу тебя найти?

В каком краю, в какой дали?

Я за тобой всегда готов идти,

Готов всегда идти на край земли,

За край земли…

Мен өмір сүрдім және өзіме риза болдым,

Мен көптеген достарымның атын ұмытып қалдым ...

Кез келген күнде оңай кездестім,

Және де жай ғана ұйықтап қалды.

Ал мен соңғы күнге дейін білмедім

Дүниеде мұндай бет бар ...

Мен бірден түсіндім - ол міне!

Бұл тек арман болғаны қандай өкінішті.

Сіз кімсіз, мен сізді қайдан таба аламын?

Қай облыста, қай қашықтықта?

Мен әрқашан сіздің артыңыздан жүруге дайынмын

Әрқашан жердің шетіне шығуға дайын

Жердің шетіне дейін...

Мен аз өмір сүрдім, бірақ көп нәрсені жеңдім!..

Бағалайтын және сүйетін қызу өмір...

Беттер мен денелердің калейдоскопында

Мен сені табуға тырыстым...

Сіз кімсіз, мен сізді қайдан таба аламын?

Қай облыста, қай қашықтықта?

Мен әрқашан сіздің артыңыздан жүруге дайынмын

Әрқашан жердің шетіне шығуға дайын

Жердің шетіне дейін...