Абадонна - Чёрный Обелиск

Зло есть зло.

Ты думаешь иначе — тебе повезло.

До сих пор

Ты держишь в руках мой тяжелый топор.

Сколько вас,

Живущих в мире не в первый раз?

Вновь и вновь

Станете вы проливать свою кровь.

Настанет день, наступит миг:

Перед собой увидишь ты мой мрачный лик.

И грянет гром, и черный дым

Опустит занавес над праздником моим.

Будет так!

Играющий жизнью последний дурак.

Каждый день

Видна над землей моя серая тень.

Падай ниц:

Страшен мой взгляд из горящих глазниц.

Сквозь века

Ведет вас к паденью моя рука.

Близится время, мой час настает.

Властно, призывно мой колокол бьет.

Демон сверкающий видится мне.

Все полыхает в дыму и огне.

В войне!

Жамандық – зұлымдық.

Сіз басқаша ойлайсыз - сіз бақыттысыз.

Осы күнге дейін

Сен менің ауыр балтамды қолыңда ұстап тұрсың.

Қаншасың,

Әлемде бірінші рет өмір сүріп жатқан жоқсыз ба?

Тағы және тағы

Қаныңды төгесің.

Күн келеді, сәт келеді:

Алдыңда менің мұңайған жүзімді көресің.

Күн күркіреп, қара түтін шығады

Менің мерекемнің шымылдығын түсіріңіз.

Солай болады!

Өмірмен ойнау - соңғы ақымақтық.

Әр күн

Менің сұр көлеңкем жер үстінде көрінеді.

Сәждеге түсу:

Жанып тұрған көз ұясынан менің көзқарасым қорқынышты.

Ғасырлар бойы

Менің қолым сені құлатуға жетелейді.

Уақыт келді, менің уақытым келді.

Күшті, шақырып, қоңырауым соғады.

Мен жарқыраған жын көрдім.

Барлығы түтін мен отта жанып тұр.

Соғыста!