Maria II - Camané

Nova luz, que me rasga dentro d´alma

Dum desejo melhor me veste a vida…

Outra fada celeste agora leva

Minha débil ventura adormecida

Não sei que novos horizontes vejo…

Que pura e grande luz inunda a esfera…

Quem, nuvens deste inverno, nesse espaço

Em flores vos mudou de primavera?!

Se as noites nos enviam mais segredos

Ao sacudir seus vaporosos mantos

Se desprendem do seio mais suspiros…

É que dizem teu nome nos seus cantos

Nem eu sei se houve amor até este dia…

Nem eu sei se dormi até esta hora…

Mas, quando me roçou o teu vestido

Abri o meu olhar — acordo agora!

Жаңа нұр, жанымды жұлып алатын

Өмір маған жақсырақ тілек береді...

Тағы бір аспан перісі енді алады

Менің әлсіз ұйықтап жатқан бақытым

Мен қандай жаңа көкжиектер көретінімді білмеймін ...

Қандай таза және керемет жарық шарды басып жатыр ...

Кім, осы қыстың бұлттары, мына кеңістікте

Гүлдерде көктем сені өзгертті ме?

Егер түндер бізге көбірек құпия болса

Олардың буланған плащтарын шайқау арқылы

Кеудеден тағы күрсіну шығады...

Бұрыштарында сенің атыңды айтады ғой

Осы күнге дейін махаббат болды ма білмеймін...

Осы уақытқа дейін ұйықтағанымды да білмеймін...

Бірақ сенің көйлегің маған тиген кезде

Мен көзімді аштым - қазір оянамын!