Грузинская песня - Булат Окуджава

Виноградную косточку в теплую землю зарою,

И лозу поцелую, и спелые гроздья сорву,

И друзей созову, на любовь свое сердце настрою…

А иначе зачем на земле этой вечной живу.

Собирайтесь-ка, гости мои, на мое угощенье,

Говорите мне прямо в лицо, кем пред вами слыву,

Царь небесный пошлет мне прощение за прегрешенья…

А иначе зачем на земле этой вечной живу.

В темно-красном своем будет петь для меня моя дали,

В черно-белом своем преклоню перед нею главу,

И заслушаюсь я, и умру от любви и печали…

А иначе зачем на земле этой вечной живу.

И когда заклубится закат, по углам залетая,

Пусть опять и опять предо мной проплывут наяву

Белый буйвол, и синий орел, и форель золотая…

А иначе зачем на земле этой вечной живу.

Жүзім дәнін жылы жерге көмемін,

Мен жүзім бұтасын сүйіп, піскен бұтақтарды теремін,

Мен достарыма қоңырау шаламын, жүрегімді махаббатқа арнаймын ...

Әйтпесе, мен неге осы мәңгілік жерде тұрамын.

Қонақтарымды жинап алыңыздар,

Сенің алдыңда айтатын бетіме сөйле,

Аспан Патшасы маған күнәларымның кешірілуін жібереді...

Әйтпесе, мен неге осы мәңгілік жерде тұрамын.

Оның қара қызылында менің қашықтығым мен үшін ән салады,

Ақ пен қарада оның алдында бас иемін,

Ал мен тыңдаймын, мен махаббат пен қайғыдан өлемін ...

Әйтпесе, мен неге осы мәңгілік жерде тұрамын.

Күн батқанда, бұрыштарды айналып ұшып,

Олар менің алдымда қайта-қайта жүзіп жүрсін

Ақ буйвол, көк бүркіт, алтын форель...

Әйтпесе, мен неге осы мәңгілік жерде тұрамын.