Песенка про чёрного кота - Булат Окуджава

Со двора подъезд известный

Под названьем черный ход.

В том подъезде, как в поместье,

Проживает черный кот.

Он в усы усмешку прячет,

Темнота ему - как щит.

Все коты поют и плачут,

Этот черный кот молчит.

Он давно мышей не ловит,

Усмехается в усы.

Ловит нас на честном слове,

На кусочке колбасы.

Он и звука не проронит,

Только ест и только пьет.

Грязный пол когтями тронет, -

Как по горлу поскребет.

Он не требует, не просит,

Желтый глаз его горит.

Каждый сам ему выносит

И спасибо говорит.

От того-то, знать, не весел

Дом, в котором мы живем.

Надо б лампочку повесить, -

Денег все не соберем...

Ауладан кіреберіс белгілі

Артқы есіктің атымен.

Сол кіре берісте, жылжымайтын мүліктегідей,

Қара мысық бар.

Мұртына күлкі жасырады,

Қараңғылық оған қалқан сияқты.

Барлық мысықтар ән айтады және жылайды

Мына қара мысық үндемейді.

Ол көптен бері тышқандарды ұстамады,

Ол аузына күледі.

Бізді шартты түрде босату кезінде ұстайды

Шұжықтың бір бөлігінде.

Ол дыбыс шығармайды

Тек жейді және тек ішеді.

Лас еденге тырнақтар тиеді, -

Тамағыңызды қалай тырналады.

Ол талап етпейді, сұрамайды

Сары көзі оттай жанып тұр.

Барлығы оны әкеледі

Және рахмет айтады.

Осыдан білу, көңілді емес

Біз тұратын үй.

Мен шамды іліп қоюым керек

Ешқандай ақша жинамаймыз...