Les enfants oubliés - Bruno Pelletier, Orchestre Symphonique De Montreal

Les enfants oubliés traînent dans les rues

Sans but et au hasard

Ils ont froid, ils ont faim, ils sont presque nus

Et leurs yeux sont remplis de brouillard

Comme une volée

De pauvres moineaux

Ils ont pour rêver

Le bord des ruisseaux

Recroquevillés

Sous le vent d’hiver

Dans leur pull-over

De laine mitée

Les enfants oubliés traînent dans les rues

Sans but et au hasard

Ils ont froid, ils ont faim, ils sont presque nus

Et leurs yeux sont remplis de brouillard

Les enfants oubliés ont pour seuls parents

Que les bruits des grands boulevards

Dans le creux de leurs mains ils tendent aux passants

Des objets dérobés aux bazars

Ils ont pour s’aimer

D’un naïf amour

La fragilité

Des mots de velours

Ils ont pour palais

Tout un univers

Dans les courants d’air

Des vastes cités

Les enfants oubliés traînent dans les rues

Tout comme de petits vieux

Ils ont froid, ils ont faim

Ils sont presque nus

Mais ce sont les enfants du bon Dieu

Du bon Dieu

Ұмытылған балалар көше кезіп жүр

Мақсатсыз және кездейсоқ

Олар суық, олар аш, олар дерлік жалаңаш

Ал олардың көздері тұманға толы

волейбол сияқты

Бейшара торғайлар

Олар армандау керек

Ағындардың шеті

оралған

Қысқы жел астында

Олардың жемпірінде

күйе жеген жүн

Ұмытылған балалар көше кезіп жүр

Мақсатсыз және кездейсоқ

Олар суық, олар аш, олар дерлік жалаңаш

Ал олардың көздері тұманға толы

Ұмытылған балалардың тек ата-анасы бар

Үлкен бульварлардың дыбыстарынан гөрі

Алақанында олар өтіп бара жатқандарға қол созады

Базарлардан ұрланған заттар

Олар бір-бірін жақсы көруі керек

Аңғал махаббаттан

сынғыштық

Барқыт сөздер

Олардың сарайы бар

Бүкіл ғалам

Ауа ағындарында

Кең қалалар

Ұмытылған балалар көше кезіп жүр

Кішкентай қарттар сияқты

Олар суық, олар аш

Олар дерлік жалаңаш

Бірақ олар Құдайдың балалары

Жақсы Раббымнан