L'orage est fini - Brigitte Fontaine, Areski Belkacem

Quand l’orage est fini

Nous nous couchons

Pour mourir de douceur

Sur des montagnes en cendres

Tout est pâle

Et nous sourions

Jusqu’au bout du monde

Nos mains usées jusqu'à la chair

Lentement s’avalent

Il n’est plus aucune heure

Sur ton visage

Les marques de la torture

Et une brume de bonheur

Sans remède

Après l’orage

Nous nous couchons dans la cendre

Pour oublier

Jusqu’au bout du monde

Дауыл басылғанда

Біз ұйықтап жатырмыз

Тәтті өлу

Күлді тауларда

Бәрі ақшыл

Ал біз күлеміз

Дүниенің соңына дейін

Қолымыз тозды

Баяу жұтыңыз

Бұл енді уақыт емес

Сіздің бетіңізде

Азаптау белгілері

Және бақыт тұманы

Емдеусіз

Дауылдан кейін

Күлдің астында қалдық

Ұмыту

Дүниенің соңына дейін