Ojalá - Beret

Yo necesito ganas no querer ganar

Y si algún día perdiese mi miedo a perder

Me duele haber corrido para no llegar

Ahora sé que el camino es la meta también

Ya me crecieron miedos que nunca eduqué

Y me sé las respuestas por no preguntar

Ya sentí como nadie cuando tuve el bien

Y lloré como todos cuando algo se va

Nadie te enseña a ser fuerte pero te obligan

Nunca nadie quiso un débil para confiar

Nadie te enseña los pasos en un mundo que

Te obliga cada día a levantarte y caminar

Dónde fuiste tan feliz siempre regresarás

Aunque confundas dolor con la felicidad

Y ya no seas ni tú mismo pero pienses en ti mismo

Y eso matará

Y ojalá nunca te abracen por última vez

Hay tantos con quién estar pero no quién ser

Tan solo somos caminos que suelen torcer

Miles de complejos sueltos que debemos de vencer

Ojalá si te aceptasen por primera vez

Y entendiesen que es que todos merecemos bien

Que no existe una persona que no deba de tener

Ya que somos circunstancias que nunca elegimos ser

Confianza nunca volvió con el tiempo

Y el fruto de mi vida no se basa en lo que tengo

Y si todos los instantes pudiesen pasar más lento

Si acaso dudarías esta vez en el intento

Y si entendiésemos que si somos perfectos

A pesar de borrones que quieran manchar el lienzo

Todo es una suma aunque eso no lo piense el resto

Una cosa es lo que soy y otra tan solo lo que muestro

Que yo ya no temo perder sino dar por perdido

Que yo ya no quiero vencer sino estar convencido

Que mucho antes de estar contento debo estar conmigo

Que voy a mirar a la soga pa' decir le sigo

Que voy a parar de exigirme to lo que me pido

Y voy a aprender a aceptar todo lo que no consigo

Que voy a parar de culparme, mentirme, fallarme, decirme tarde verdades que

necesito

Por qué también dediqué tiempo a quién ya no se acuerda de mí

También pegue los trozos de lo mismo que después partí

Tampoco me entendido y he entendido que eso será así

No he estado confundido he estado fundido con lo peor de mí

Me mudado a problemas y he querido ser feliz ahí

Y he dado vueltas en círculos por no quitarte en medio a ti

He preguntado a todos para poder definirme a mí

Cómo decirle a un rio que se pare y deje de fluir

Nadie te enseña a ser fuerte pero te obligan

Nunca nadie quiso un débil para confiar

Nadie te enseña los pasos en un mundo

Que te obliga cada día a levantarte y caminar

Dónde fuiste tan feliz siempre regresarás

Aunque confundas dolor con la felicidad

Y ya no seas ni tú mismo pero pienses en ti mismo

Y eso matará

Y ojalá nunca te abracen por última vez

Hay tantos con quién estar pero no quién ser

Tan solo somos caminos que suelen torcer

Miles de complejos sueltos que debemos de vencer

Ojalá si te aceptasen por primera vez

Y entendiesen que es que todos merecemos bien

Que no existe una persona que no deba de tener

Ya que somos circunstancias que nunca elegimos ser

Мен жеңгісі келмеуім керек

Ал егер бір күні мен жоғалту қорқынышымды жоғалтып алсам

Жетпей жүгіргенім ауырады

Енді мен жолдың да мақсат екенін білемін

Менде ешқашан білім алмаған қорқыныш пайда болды

Ал мен сұрамағанның жауабын білемін

Жақсылық болған кезде мен өзімді ешкім сияқты сезіндім

Бірдеңе кеткенде мен де бәрі сияқты жыладым

Ешкім сені мықты болуды үйретпейді, бірақ мәжбүрлейді

Ешкім ешқашан әлсізге сенгісі келмеді

Дүниедегі қадамдарды сізге ешкім үйретпейді

Ол сізді күнде тұруға және жүруге мәжбүр етеді

Сіз қайда барғаныңыз сонша, сіз әрқашан ораласыз

Қайғыны бақытпен шатастырсаң да

Енді өзіңіз болмай, өзіңізді ойлаңыз

және бұл өлтіреді

Және олар сені ешқашан соңғы рет ұстамайды деп үміттенемін

Бірге болу керек, бірақ кіммен болу керек емес

Біз әдетте бұралатын жолдармыз

Біз жеңуіміз керек мыңдаған бос кешендер

Сені бірінші рет қабылдаса ғой

Және бәріміз жақсылыққа лайық екенімізді түсінеміз

Болмауы керек адам жоқ

Біз ешқашан таңдамайтын жағдайлар болғандықтан

Сенім уақыт өте келе қайта оралмайды

Ал менің өмірімнің жемісі менде бар нәрсеге негізделмейді

Ал егер барлық сәттер баяуырақ өтсе

Егер сіз бұл жолы әрекеттен тартынсаңыз

Ал егер біз мінсіз болсақ деп түсінсек

Кенепті бояуды қалайтын дақтарға қарамастан

Барлығы сома, бірақ қалғандары олай ойламайды

Бір нәрсе - мен қандаймын, екіншісі - мен көрсететін нәрсе

Мен енді жеңілуден емес, берілуден қорқамын

Мен енді жеңіске жетуді емес, сенімді болуды қалаймын

Бақытты болмас бұрын мен өзіммен бірге болуым керек

Артынан келемін деп арқанға қараймын деп

Мен өзімнен сұрағанның бәрін талап етуді доғарамын

Ал мен қолымнан келмейтін нәрсені қабылдауды үйренемін

Мен өзімді кінәлауды, өзімді өтірік айтуды, өзімді сәтсіздікке ұшыратуды, өзіме шындықты кеш айтуды доғарамын

қажет

Неліктен мен енді мені есіне алмайтын адаммен уақыт өткіздім?

Мен де кейінірек бөлген бір нәрсенің бөліктерін жапсырдым

Мен де түсінбедім, солай болатынын түсіндім

Мен ең жаманыммен балқыдым деп шатастырмадым

Мен проблемаларға көштім және мен сонда бақытты болғым келді

Ал мен сені ортаға салмағаным үшін айналамда жүрдім

Мен барлығынан өзімді анықтауды сұрадым

Өзеннің тоқтап, тоқтауын қалай айтады

Ешкім сені мықты болуды үйретпейді, бірақ мәжбүрлейді

Ешкім ешқашан әлсізге сенгісі келмеді

Дүниедегі қадамдарды ешкім үйретпейді

Бұл сізді күнде тұруға және жүруге мәжбүр етеді

Сіз қайда барғаныңыз сонша, сіз әрқашан ораласыз

Қайғыны бақытпен шатастырсаң да

Енді өзіңіз болмай, өзіңізді ойлаңыз

және бұл өлтіреді

Және олар сені ешқашан соңғы рет ұстамайды деп үміттенемін

Бірге болу керек, бірақ кіммен болу керек емес

Біз әдетте бұралатын жолдармыз

Біз жеңуіміз керек мыңдаған бос кешендер

Сені бірінші рет қабылдаса ғой

Және бәріміз жақсылыққа лайық екенімізді түсінеміз

Болмауы керек адам жоқ

Біз ешқашан таңдамайтын жағдайлар болғандықтан