A pesar de todo - Beret

Dime porqué y te digo cientos de razones de porqué me equivoqué

Ya no me quedan máscaras, ni tacto en esta piel

Eran las luna y media y me dio por ser

La luz de tu lámpara, tu cuerpo y tu corsé

Soy polvo de estrellas lo sé

Sigo en mi cuarto menguante

Y a pesar de todo aguanté

La eternidad de tus instantes

Y pude parar el reloj cuando no olía a azahar

Y supe callarme cuando quise amar

Y pude morder el agua y arrancarme la arena

Del cielo reposando y si te llamaba mar

Era por que brotaba tanta energía de tus dedos

Que tus huellas eran alma si mordían con mis yemas

Y yo llamaba poesía a cada pena que contabas

Porque cada pena tuya era la mía

Y yo te decía frena…

Cada vez que nos gritábamos

Y yo te decía frena…

Cada vez que nos matábamos

Vida mía frena.

No hablaba el corazón, no, no

Vida mía frena…

Eras tú o yo

Y yo te decía frena…

Cuando no volábamos

Y yo te decía frena…

Ya no existe el dos

Vida mía frena…

Dime por que no

Vida mía frena…

Ya ha subido la marea

Pudimos haber sido el «puede aunque no me lo crea»

Ahora cómo esculpo tu cuerpo

Cómo voy a tomarme en serio

Si me llueves cuando tengo sed

Tú me olvidas yo vivo el recuerdo

Si quería vivir tu locura

Y he acabado todavía más cuerdo

Y me jode que no te des cuenta

Que existía el gris antes que negro

Y cambiamos vivir por conocernos

Para que suicidarnos mejor vernos

Sigo nadando a la nada

Un barco sin puerto

Y yo te decía frena…

Cada vez que nos gritábamos

Y yo te decía frena…

Cada vez que nos matábamos

Vida mía frena.

No hablaba el corazón, no, no

Vida mía frena…

Eras tú o yo

Y yo te decía frena…

Cuando no volábamos

Y yo te decía frena…

Ya no existe el dos

Vida mía frena…

Dime por que no

Vida mía frena…

Ahora sé quien ama de verdad.

Volaste mi gyal.

Volaste mi gyal.

Ea…

Неліктен маған қателескенімді айтыңыз, мен сізге жүздеген себептерді айтамын

Менде енді маскалар, бұл теріге тию жоқ

Айдың жартысы болды, мен солай ойладым

Шамыңыздың, денеңіздің және корсетіңіздің жарығы

Мен жұлдызды шаңмын, мен білемін

Мен әлі соңғы тоқсандамын

Және бәріне қарамастан мен шыдамды

Сенің сәттеріңнің мәңгілігі

Ал мен апельсин гүлінің иісі болмаған кезде сағатты тоқтата алдым

Ал мен сүйгім келген кезде үндемеуді білдім

Ал мен суды тістеп, құмды жұлып алдым

Аспаннан демалып, мен сені теңіз деп атасам

Себебі саусақтарыңыздан көп энергия ағып жатты

Саусақ ұшымен тістегенде сенің іздерің жан еді

Ал мен сен айтқан әрбір мұңды поэзияға шақырдым

Өйткені сенің әрбір мұңың менікі еді

Ал мен саған тоқтаңдар дедім...

Әр жолы бір-бірімізге айқайластық

Ал мен саған тоқтаңдар дедім...

Бір-бірімізді өлтірген сайын

Менің өмірім тоқтайды.

Жүрек сөйлеген жоқ, жоқ, жоқ

Менің өмірім тоқтайды...

сен бе, мен бе?

Ал мен саған тоқтаңдар дедім...

біз ұшпаған кезде

Ал мен саған тоқтаңдар дедім...

екеуі енді жоқ

Менің өмірім тоқтайды...

Айтыңызшы, неге жоқ

Менің өмірім тоқтайды...

Толқын көтеріліп үлгерді

Біз «сенетін де, сенбес те» болуы мүмкін едік

Енді мен сіздің денеңізді қалай мүсіндедім

Мен өзімді қалай байыппен қабылдаймын

Шөлдегенімде үстіме жаңбыр жаусаң

Сіз мені ұмытып кетемін, мен есте сақтаймын

Мен сенің ессіздігіңмен өмір сүргім келсе

Ал мен одан да есі дұрыс болдым

Ал сенің түсінбегенің мені ашуландырады

Қарадан бұрын сұр болған

Ал біз бір-бірімізді тану үшін өмірді өзгертеміз

Бір-бірімізді көру үшін өз-өзіне қол жұмсау үшін

Мен ештеңеге дейін жүзіп келемін

Порты жоқ кеме

Ал мен саған тоқтаңдар дедім...

Әр жолы бір-бірімізге айқайластық

Ал мен саған тоқтаңдар дедім...

Бір-бірімізді өлтірген сайын

Менің өмірім тоқтайды.

Жүрек сөйлеген жоқ, жоқ, жоқ

Менің өмірім тоқтайды...

сен бе, мен бе?

Ал мен саған тоқтаңдар дедім...

біз ұшпаған кезде

Ал мен саған тоқтаңдар дедім...

екеуі енді жоқ

Менің өмірім тоқтайды...

Айтыңызшы, неге жоқ

Менің өмірім тоқтайды...

Енді мен кімнің шын сүйетінін білемін.

Сіз менің гиалымды жарып жібердіңіз.

Сіз менің гиалымды жарып жібердіңіз.

Эх...