Mon enfance - Barbara

J’ai eu tort, je suis revenue

Dans cette ville, au loin, perdue où j’avais passé mon enfance.

J’ai eu tort, j’ai voulu revoir,

Le coteau où glisse le soir, bleu et gris, ombre de silence

Et j’ai retrouvé, comme avant, longtemps après

Le coteau, l’arbre se dressant, comme au passé.

J’ai marché, les tempes brûlantes, croyant étouffer sous mes pas

Les voix du passé qui nous hantent et reviennent sonner le glas

Et je me suis couchée sous l’arbre, et c'était les mêmes odeurs

Et j’ai laissé couler mes pleurs, mes pleurs…

J’ai mis mon dos nu à l'écorce

L’arbre m’a redonné des forces, tout comme au temps de mon enfance

Et longtemps, j’ai fermé les yeux

Je crois que j’ai prié un peu, je retrouvais mon innocence.

Avant que le soir ne se pose, j’ai voulu voir

La maison fleurie sous les roses, j’ai voulu voir

Le jardin où nos cris d’enfants jaillissaient comme sources claires.

Jean, Claude et Régine et puis Jean, tout redevenait comme hier.

Le parfum lourd des sauges rouges, les dahlias fauves dans l’allée.

Le puits, tout, j’ai retrouvé, hélas…

La guerre nous avait jetés là

D’autres furent moins heureux, je crois, au temps joli de leur enfance

La guerre nous avait jetés là

Nous vivions comme hors-la-loi et j’aimais cela, quand j’y pense.

Oh !

Mes printemps, oh !

Mes soleils, oh !

Mes folles années perdues

Oh !

Mes quinze ans, oh !

Mes merveilles, que j’ai mal d'être revenue

Oh !

Les noix fraîches de Septembre et l’odeur des mûres écrasées.

C’est fou, tout, j’ai tout retrouvé, hélas…

Ils ne faut jamais revenir

Au temps caché des souvenirs, du temps béni de son enfance

Car parmi tous les souvenirs

Ceux de l’enfance sont les pires, ceux de l’enfance nous déchirent.

Vous, ma très chérie, ô ma mère, où êtes-vous donc, aujourd’hui?

Vous dormez au chaud de la terre et moi, je suis venue ici

Pour y retrouver votre rire, vos colères et votre jeunesse

Mais je suis seule avec ma détresse, hélas…

Pourquoi suis-je donc revenue et seule, au détour de ses rues?

J’ai froid, j’ai peur, le soir se penche, pourquoi suis-je venue ici

Où mon passé me crucifie?

Elle dort à jamais, mon enfance…

Мен қателесіппін, қайтып келдім

Менің балалық шағым өткен сонау, адасқан қалада.

Мен қателесіппін, қайта көргім келді,

Кеш тайғақ төбе, көк пен сұр, тыныштық көлеңкесі

Ал мен бұрынғыдай көп уақыт өткен соң таптым

Таудың баурайы, көтерілген ағашы бұрынғыдай.

Аяқ астынан тұншығып жатқаныма сеніп, ғибадатханаларым өртеніп жүрдім

Бізді қуантып, өлім сыңғырын қайталайтын өткеннің дауыстары

Ал мен ағаштың астында жаттым, ол да бір иіс еді

Ал мен көз жасымның ағуына мүмкіндік бердім, көз жасым ...

Мен жалаңаш арқамды қабығына қойдым

Ағаш маған бала кезімдегідей күш берді

Ал мен ұзақ уақыт бойы көзімді жұмып қалдым

Біраз намаз оқыдым деп ойлаймын, пәктігімді таптым.

Кеш батқанша көргім келді

Раушан астындағы гүлді үй, Көргім келді

Балаларымыздың зары мөлдір бұлақтардай аққан бақ.

Жан, Клод, Режин, сосын Жан, бәрі кешегідей болды.

Қызыл шалфейдің ауыр хош иісі, кіреберістегі қызғылт далиялар.

Құдық, бәрі, мен таптым, өкінішке орай...

Соғыс бізді осында қалдырды

Басқалары, менің ойымша, балалық шағында бақытты болған жоқ

Соғыс бізді осында қалдырды

Біз заңсыз адамдар сияқты өмір сүрдік, мен оны жақсы көретінмін, ойлансам.

О !

Менің бұлақтарым, о!

Күндерім, о!

Менің ессіз жоғалған жылдарым

О !

Менің он бес жасым, о!

Менің таңғаларлығым, қайтып оралу қалай ауырады

О !

Қыркүйектің жаңа піскен жаңғағы мен ұсақталған қаражидек иісі.

Жынды, бәрі, бәрін таптым, әттең...

Олар ешқашан оралмауы керек

Есте қалған уақытта, Балалық шағының берекелі шақта

Өйткені барлық естеліктер арасында

Балалық шақтағылар ең сорақы, Балалық шақ бізді ажыратады.

Сен, қымбаттым, анашым, бүгін қайдасың?

Сіз жылы жерде ұйықтайсыз, мен мұнда келдім

Күлкіңді, ашуыңды, жастығыңды табу үшін

Бірақ мен өз басыммен жалғызбын, өкінішке орай...

Ендеше мен неге оның көшелерін кезіп жалғыз оралдым?

Суып кеттім, қорқып кеттім, кеш батады, мұнда неге келдім

Менің өткенім мені қайда шегеледі?

Ол мәңгі ұйықтайды, менің балалық шағым...