Ma maison - Barbara

Je m’invente un pays où vivent des soleils

Qui incendient les mers et consument les nuits

Les grands soleils de feu, de bronze ou de vermeil

Les grandes fleurs soleils, les grands soleils soucis

Ce pays est un rêve où rêvent mes saisons

Et dans ce pays-là, j’ai bâti ma maison

Ma maison est un bois, mais c’est presque un jardin

Qui danse au crépuscule, autour d’un feu qui chante

Où les fleurs se mirent dans un lac sans tain

Et leurs images embaument aux brises frissonnantes

Aussi folle que l’aube, aussi belle que l’ombre

Dans cette maison-là, j’ai installé ma chambre

Ma chambre est une église où je suis, à la fois

Si je hante un instant, ce monument étrange

Et le prêtre et le Dieu, et le doute, à la fois

Et l’amour et la femme, et le démon et l’ange

Au ciel de mon église, brûle un soleil de nuit

Dans cette chambre-là, j’y ai couché mon lit

Mon lit est une arène où se mène un combat

Sans merci, sans repos, je repars, tu reviens

Une arène où l’on meurt aussi souvent que ça

Mais où l’on vit, pourtant, sans penser à demain

Où mes grandes fatigues chantent quand je m’endors

Je sais que, dans ce lit, j’ai ma vie, j’ai ma mort

Je m’invente un pays où vivent des soleils

Qui incendient les mers et consument les nuits

Les grands soleils de feu, de bronze ou de vermeil

Les grandes fleurs soleils, les grands soleils soucis

Ce pays est un rêve où rêvent mes saisons

Et dans ce pays-là, j’ai bâti ta maison

Мен өзім үшін күн тұратын елді ойлап таптым

Бұл теңіздерді өртеп, түндерді жалмады

Оттың, қола немесе қызыл қоңырдың ұлы күндері

Үлкен күнбағыс, үлкен мариголд күн

Бұл ел менің мезгілім армандайтын арман

Сол жерде мен өз үйімді салдым

Менің үйім ағаш, бірақ ол бақшаға жақын

Кім билейді ымыртта, Ән шырқайтын оттың айналасында

Гүлдер бір жақты көлде шағылысқан жерде

Ал олардың бейнелерінен дірілдеген желдің иісі аңқиды

Таңдай ессіз, Көлеңкедей сұлу

Сол үйде мен жатын бөлмемді жинадым

Менің бөлмем - бұл мен болатын шіркеу

Бір сәт аңдысам, мына бір ғажап ескерткіш

Ал діни қызметкер мен Құдай және күмән, екеуі де

Және махаббат пен әйел, және шайтан мен періште

Шіркеуімнің аспанында түнгі күн жанып тұр

Сол бөлмеде мен төсегімді қойдым

Менің төсегім - соғыс алаңы

Мейірімсіз, тынымсыз мен кетемін, сен қайтасың

Сіз жиі өлетін арена

Бірақ біз қайда өмір сүреміз, алайда, ертеңді ойламай

Мен ұйықтап жатқанда менің үлкен шаршағаным ән салатын жерде

Бұл төсекте менің өмірім бар, менің өлімім бар екенін білемін

Мен өзім үшін күн тұратын елді ойлап таптым

Бұл теңіздерді өртеп, түндерді жалмады

Оттың, қола немесе қызыл қоңырдың ұлы күндері

Үлкен күнбағыс, үлкен мариголд күн

Бұл ел менің мезгілім армандайтын арман

Сол елде мен сенің үйіңді салдым