Les mignons - Barbara

Avec des yeux plus grands que le ventre

Avec des mots plus grands que le cœur

Ils entrent dans notre existence

Côté tendresse, côté cœur

Ils nous racontent leur enfance

En se cachant sur nos genoux

Et je ne crois pas qu’ils plaisantent

Quand ils disent: «J'ai peur de vous.

«Ils nous découvrent, ils nous adorent

Ils nous bercent avec des chansons

Ils font bien d’autres choses encore

Moi, je les trouve assez mignons

Avec une belle assurance

Une fois par mois, avec des fleurs

Ils nous proposent une existence

Côté coin du feu, côté cœur

Ils ronronnent dans nos corbeilles

Et viennent manger dans nos mains

Puis, de bonne heure, ils s’ensomeillent

Ça nous fait de joyeux matins

Ils nous embrassent, ils nous ignorent

Ils chantent faux sur nos chansons

Quelquefois, ils font pire encore

Ça ne fait rien, moi je les trouve mignons

Un jour, ils refument le pipe

Qu’ils avaient jetée aux orties

Et voilà qu’ils prennent en grippe

La cage qu’ils s'étaient choisie

On se dit que l’on s’aime encore

En sachant que rien ne va plus

Ce monsieur, près de qui l’on dort

Pourquoi donc nous avait-il plu?

On leur ouvre tout grand la porte

On n’a plus le cœur aux chansons

Bêtement, la vie les emporte

Dommage, ils étaient bien mignons

Avec des nuits de solitude

Avec des jours de fin de mois

On se refait des habitudes

A vivre seul, on vit pour soi

Et voilà t’y pas qu’ils reviennent

«Bonjour !

Tu vas bien?

Me voilà

Cette maison qui est la mienne

Tu vois que je ne l’oublie pas.

«On ne dit rien mais l’on s'étonne

On a beau savoir la chanson

On la trouve assez polissonne

La dernière de nos mignons

Көзіңіз асқазаныңыздан үлкен

Жүректен де үлкен сөздермен

Олар біздің өмірімізге келеді

нәзік жағы, жүрек жағы

Олар бізге өздерінің балалық шағы туралы айтып береді

Тіземізге тығылып

Және олар қалжыңдамайды деп ойлаймын

Олар: «Мен сенен қорқамын.

«Олар бізді ашады, бізді жақсы көреді

Олар бізді әнмен тербетеді

Олар көп нәрсені жасайды

Мен оларды өте сүйкімді деп санаймын

Жақсы сақтандырумен

Айына бір рет, гүлдермен

Олар бізге өмір сүруді ұсынады

От жағы, жүрек жағы

Олар біздің себеттерімізде ызылдайды

Ал келіп, біздің қолымыздан жеп қойыңыз

Содан кейін олар таңертең ерте ұйықтап қалады

Бізді бақытты таң

Олар бізді құшақтайды, бізді елемейді

Олар біздің әндерімізге көнбей ән салады

Кейде олар нашарлайды

Маңызды емес, мен оларды сүйкімді деп санаймын

Бір күні олар қайтадан түтікті түтінді

Олар лақтырған

Міне, олар барады

Олар таңдаған тор

Біз әлі де бір-бірімізді сүйеміз деп айтамыз

Ештеңенің дұрыс емес екенін білу

Бұл джентльмен, оның жанында біз ұйықтаймыз

Неліктен бізге ұнады?

Біз оларға есікті айқара ашамыз

Бізде енді әнге деген жүрегіміз жоқ

Ақымақ, өмір оларды алып кетеді

Өкінішке орай, олар өте сүйкімді болды

Жалғыз түндермен

Айдың соңғы күндерімен

Біз әдеттер жасаймыз

Жалғыз өмір сүру үшін адам өзі үшін өмір сүреді

Және олар қайтып келмейді

«Сәлеметсіз бе !

Сен жақсысың ба?

Мінеки мен

Бұл менің үйім

Көрдің бе, мен оны ұмытпаймын.

«Біз таң қалудан басқа ештеңе айтпаймыз

Біз әнді жақсы білетін шығармыз

Біз оны өте тентек деп санаймыз

Біздің сүйкімділеріміздің соңғысы