Le Bourreau - Barbara

Tendu de crêpe, au crépuscule

Flanqué d’un grand noir majuscule

Au zénith profond de minuit

Il avance dedans la nuit

Le bourreau, le bourreau

Moi, je le nargue lentement

Comme un jour d’hiver au printemps

Comme la toute dernière gelée

Sur l’avant-garde de l'été

Ce bourreau, ce bourreau

Car moi je vis, comme un printemps

Qui en sait peu, qui ne sait pas

Car moi je vis, comme un éclat

De feu d’amour en feu de joie

Et tant pis si, de temps en temps

Il neige un peu sur mes printemps

Je sais bien que, certains matins

Il y a des fleurs de chagrin

Flanqué de son grand M majuscule

Tendu de crêpe au crépuscule

Au zénith profond de mes nuits

Il avance dedans ma vie

Le bourreau, le bourreau

Il connaît très bien son chemin

Tous les chiens lui lèchent la main

Il connaît très bien son chemin

Tous les chiens lui lèchent la main

Au bourreau, au bourreau

Mais moi je vis, comme un printemps

Qui sait très bien, qui prends son temps

Mais je vis en attendant

Le temps qu’il me reste de temps

Et bien sûr, que de temps en temps

Il a neigé sur mes printemps

Mais je n’ai pas, dans mon jardin

Que des fleurs couleur de chagrin

Quand se pose le crépuscule

Vêtue d’un grand noir majuscule

Gantée d’un velours noir qui luit

Moi, je m’en vais vivre ma vie

Sans bourreau, sans bourreau

Tout en le narguant lentement

J’aurais cueilli tous mes printemps

J’aurais vécu d’avoir aimé

J’aurais tout pris, tout partagé

Sans bourreau, sans bourreau

Il peut venir au crépuscule

Flanqué de son M majuscule

Au dernier souffle de ma vie

Il ne prendra qu’un corps sans vie

Il ne prendra qu’un corps sans vie

Le bourreau, le bourreau, le bourreau…

Ымыртқа қарай крепе дайындаңыз

Үлкен қара бас әріппен қапталған

Түн ортасының терең шарықтау шегінде

Түнде серуендейді

Жазалаушы, жазалаушы

Мен, мен оны ақырын келекелеймін

Көктемнің қыс күні сияқты

Соңғы желе сияқты

Жаздың авангардында

Мына жазалаушы, мынау жазалаушы

Өйткені мен өмір сүремін, бұлақ сияқты

Кім аз біледі, кім білмейді

Өйткені мен сынық сияқты өмір сүремін

Махаббат отынан қуаныш отына

Және мезгіл-мезгіл болса, өте жаман

Менің бұлақтарыма аздап қар жауады

Мен мұны кейбір таңертең білемін

Қайғы гүлдері бар

Оның астанасы М

Ымырт крепе шиеленісуі

Түндерімнің терең шыңында

Ол менің өмірімде жүреді

Жазалаушы, жазалаушы

Ол өз жолын өте жақсы біледі

Барлық иттер оның қолын жалайды

Ол өз жолын өте жақсы біледі

Барлық иттер оның қолын жалайды

Жазалаушыға, жазалаушыға

Бірақ мен өмір сүремін, бұлақ сияқты

Кім жақсы біледі, кім уақытын алады

Бірақ мен күтумен өмір сүремін

Мен қалдырған уақыт

Және бұл, әрине, анда-санда

Бұлақтарыма қар жауды

Бірақ менің бақшамда жоқ

Тек қайғылы гүлдер

Ымырт түскенде

Үлкен қара бас әріппен киінген

Жылтыр қара барқыт қолғап киген

Мен, мен өз өмірімді өткіземін

Жазалаушысыз, жазалаушысыз

Оны ақырын мазақтап жатып

Мен барлық бұлақтарымды жинап алар едім

Мен жақсы көру үшін өмір сүрер едім

Мен бәрін алып, бәрін бөлісер едім

Жазалаушысыз, жазалаушысыз

Ол ымыртта келуі мүмкін

Оның астанасы М

Өмірімнің соңғы демінде

Ол тек жансыз денені алады

Ол тек жансыз денені алады

Жазушы, жазалаушы, жазалаушы...