Ravens Land - Aurelio Voltaire

Raven’s land upon her hair

Clouds adrift on her skin

A smile that tugs upon my soul

and whispers gently in my ear.

Eyes of honey look me down

Lips like roses line her mouth

Steely arrows in the air

are wilted flowers at her toes

And if you ask me how I know

what she looks like, I will tell you,

She left yesterday.

Eyes are east and lips are west

pulls my head against her breast.

Logic, north and lust is south,

pulls my fingers to her mouth

Legs are firm as canyon walls

from leaping high above the moon.

When she drifts down on the air,

the ground can’t wait to kiss her toes

Қарғаның жері оның шашында

Оның терісінде бұлттар қозғалады

Күлімсіреу менің жанымды тартады

және құлағыма ақырын сыбырлады.

Балдың көздері маған қарайды

Оның аузында раушан гүлдей еріндер тізіліп тұр

Ауада тік жебелер

саусақтарында солған гүлдер

Ал қайдан білетінімді  сұрасаңыз

ол қандай көрінеді, мен сізге айтамын,

Ол кеше кетіп қалды.

Көздер шығысқа, ал еріндер батысқа бағытталған

басымды оның кеудесіне тартады.

Логика, солтүстік және нәпсі  оңтүстік,

саусақтарымды аузына тартады

Аяқтары каньон қабырғаларындай қатты

айдан жоғары секіруден.

Ол ауаға                                                                                                                                                                                                                                                       ол д с .

жер оның саусақтарын сүюді күте алмайды