Mondscheinsirenade - ASP

Frau Mond treibt im Wasser

So silbern und schön

Zittern schwimmt sie, wird blass, wer

Kann ihr widerstehen?

Ein endloses Flüstern

Der Wellen bei Nacht

So manch einer wüsst gern:

Wann ist es vollbracht?

Wie beständiges Raunen

Aus Furcht, als Gebet

Da ihre sprunghaften Launen

Kein Mensch je versteht

An eiskalten Stränden

Sind Wellen geboren

Und mit nichts in den Händen

Gehst du bald verloren

Hörst du die Sirenen

Im plätschernden Tanz

Ihr Singen, das Sehnen

In deine Brust pflanzt?

Trotz aller Gefahren

Lass alle Vernunft

Alte Hoffnungen fahren!

Die Übereinkunft

Vieler Stimmen aus Mündern

Mit Zähnen bewehrt

Wenn den lauschenden Kindern

Ein Seufzen entfährt

Wirf den Traum in die Fluten

Den Mäulern zum Fraß!

Lass dein Herz nicht mehr bluten

Den Stein, wo’s einst saß!

Folg uns ins Ungewisse!

Wirf ihn über Bord!

Du wirst ihn kaum vermissen

Komm, zieh mit uns fort!

Die Lichter!

Immer dichter

Verbinden sich die Nebelklauen

Ein Tosen

Im Uferlosen

Entwinde dich der kalten, rauen

See!

Wirf die Netze deiner Seele aus, ohne hinzuschauen!

Lass den Ruf aus deiner Kehle, denn du kannst dir selbst vertrauen!

Tu dir nicht weh!

Luna, o Fortuna!

Ist es auch morgen vorbei … es sei!

Luna, o Fortuna!

Der alte Schwur wiegt so schwer wie Blei:

Ein Versprechen an den den Mond und den Klang, der darin wohnt

Lass dich frei!

In wellen!

Schreie gellen

Verflechten sich zu einem Singen

Von oben

Sieht man sie toben

Als wollten sie die Welt verschlingen

Geh

Wirf die Netze deiner Seele aus, ohne hinzuschauen!

Lass den Ruf aus deiner Kehle, denn du kannst dir selbst vertrauen!

Tu dir nicht weh!

Luna, o Fortuna!

Ist es auch morgen vorbei … es sei!

Luna, o Fortuna!

Der alte Schwur wiegt so schwer wie Blei:

Ein Versprechen an den den Mond und den Klang, der darin wohnt

Lass dich frei!

Ein Glitzern im Spiegel

Ein Tunnel, ein Grab

Zerbrich nicht das Siegel

Und steig nicht hinab!

Frau Luna muss fällen

Ihr Bild wird verzerrt

Sie sinkt zwischen Quallen

Aus rotem Gallert

Gesang wie ein Anker

Der Widerstand brauch

In den Fluten versank er

Bald holt er dich nach

Willst die Kette noch packen

Die zur Finsternis rast

Mit dem Reif um den Nacken

Begrüßt du die Last

Luna, o Fortuna!

Ist es auch morgen vorbei … es sei!

Luna, o Fortuna!

Der alte Schwur wiegt so schwer wie Blei:

Ein Versprechen an den den Mond und den Klang, der darin wohnt

Lass dich frei!

Ай ханым суда қалқып жүр

Сондай күміс және әдемі

Ол дірілдеп жүзеді, кім бозарып кетті

Сіз қарсы тұра аласыз ба?

Шексіз сыбыр

Түнде толқындар

Кейбір адамдар білгісі келеді:

Ол қашан жасалады?

Тұрақты шулар сияқты

Қорқыныштан, дұғадан

Олардың тұрақсыз көңіл-күйлері болғандықтан

Ешкім ешқашан түсінбейді

Мұзды жағажайларда

толқындар туады

Және сіздің қолыңызда ештеңе жоқ

Жақында адасып кетесің бе?

Сіз сиреналарды естисіз бе?

Шашыраған биде

Сіздің әніңіз, сағынышыңыз

кеудеңе отырғызды ма?

Барлық қауіптерге қарамастан

Барлық себепті қалдырыңыз

Ескі үміттер кетеді!

Келісім

Ауыздан көп дауыстар

Тіспен қаруланған

Тыңдайтын балалар болса

Бір күрсіну қашады

Арманды суға тастаңыз

Олардың аузына!

Енді жүрегің қан кетпесін

Бір кездері отырған тас!

Бізді белгісіз жаққа қарай жүріңіз!

Оны бортқа лақтыр!

Сен оны сағынасың

Бізбен бірге жүр!

Шамдар!

Барған сайын тығыз

Тұман тырнақтары қосылады

Айқай

Шексізде

Қатты суықтан құтылыңыз

Көл!

Қарамай-ақ жаныңның торын таста!

Көмейіңізден айғайлаңыз, өйткені сіз өзіңізге сене аласыз!

Өзіңізді қинамаңыз!

Луна, уа, бақыт!

Ертең бітті ме... солай болсын!

Луна, уа, бақыт!

Ескі анттың салмағы қорғасындай:

Айға және ондағы дыбысқа уәде

өзіңізді босатыңыз

Толқындарда!

айқайлайды

Әнге қосылыңыз

Жоғарыдан

Сіз олардың ашуланғанын көресіз бе?

Дүниені жалмағылары келгендей

бару

Қарамай-ақ жаныңның торын таста!

Көмейіңізден айғайлаңыз, өйткені сіз өзіңізге сене аласыз!

Өзіңізді қинамаңыз!

Луна, уа, бақыт!

Ертең бітті ме... солай болсын!

Луна, уа, бақыт!

Ескі анттың салмағы қорғасындай:

Айға және ондағы дыбысқа уәде

өзіңізді босатыңыз

Айнадағы жарқырау

Туннель, бейіт

Мөрді бұзбаңыз

Ал төмен түспе!

Луна ханым құлап кетуі керек

Сіздің суретіңіз бұрмаланады

Ол медузаның арасына батып кетеді

Қызыл желеден жасалған

Зәкір сияқты ән айт

Қарсылық қажет

Ол су тасқынында батып кетті

Жақында ол сені қуып жетеді

Сіз әлі де тізбекті жинағыңыз келе ме?

Бұл қараңғылыққа барады

Мойын айналасындағы шеңбермен

Сіз жүкті қарсы аласыз ба

Луна, уа, бақыт!

Ертең бітті ме... солай болсын!

Луна, уа, бақыт!

Ескі анттың салмағы қорғасындай:

Айға және ондағы дыбысқа уәде

өзіңізді босатыңыз