BernsteinmeerengeL - ASP

Scharen von Engeln stürzen taumelnd in ein Meer aus Harz

Und verstricken sich in transparentem Gold

Einst waren ihre Flügel weiß wie Schnee, die Augen schwarz

Nun hören sie nicht mehr, wie der Donnerhimmel grollt

Sie versuchen noch zu schwimmen

Zuckende Leiber, so weit das Auge reicht

Schon verstummen die ersten Stimmen

Bis das Schreien endlich Totenstille weicht

Keine Gründe

Keine Sünde

Kein Erbarmen.

Kein Flügelschlag

Weder Vergebung

Noch Wiederbelebung

Weil sie keiner zu retten vermag

Und im heiligen Schein

Sind sie doch ganz allein

Konserviert bis zum jüngsten Tag

Im Stein

Manchmal, wenn nachts der Sturm selbst tiefstes Wasser noch aufwühlt

Die Sonne blass und gelb im Morgennebel glüht

Dann werden die umhüllten Wesen an den Strand gespült

Und tausend Fragen drücken Findern aufs Gemüt

Eingeschlossen wie Insekten

Erstarrt bewahrt in endlos langer Qual

Die Perfekten, Unbefleckten

Waren sie doch nicht die erste und die bessere Wahl?

Keine Gründe

Keine Sünde

Kein Erbarmen.

Kein Flügelschlag

Weder Vergebung

Noch Wiederbelebung

Weil sie keiner zu retten vermag

Und im heiligen Schein

Sind sie doch ganz allein

Konserviert bis zum jüngsten Tag

Im Stein

Doch zuvor kam

Ungehorsam

Dann Erstaunen und Furch im Gesicht

Weder Vergebung

Noch Wiederbelebung

Konserviert bis zum jüngsten Gericht

Und im heiligen Schein

Sind sie doch ganz allein

Bis Erlösung folgt oder auch nicht

Vom Sein

Und nun trägst du ein angeschwemmtes Bruchstück auf der Haut

An einer Kette auf der zarten, warmen Brust

Nur eine Feder zeugt noch von dem Leiden, gut verstaut

Du bist dir bloß der Schönheit dort im Stein bewusst

Періштелер тобы шайыр теңізіне құлайды

Және мөлдір алтынға байланыңыз

Бір кездері олардың қанаттары қардай аппақ, көздері қара болды

Енді олар аспанның күркірегенін естімейді

Олар әлі де жүзуге тырысуда

Көзге көрінетіндей дірілдеген денелер

Алғашқы дауыстар қазірдің өзінде үнсіз қалды

Айқай ақыры өлі тыныштыққа жол бергенше

Себептер жоқ

Күнә жоқ

Мейірім жоқ.

Қанат соғу жоқ

Кешірім де емес

Әлі де жаңғыру

Өйткені оны ешкім құтқара алмайды

Және қасиетті нұрда

Олардың барлығы жалғыз ба?

Қияметке дейін сақталды

Таста

Кейде түнде дауыл тіпті ең терең суды қоздырады

Таңертеңгі тұманда күн бозғылт, сарғайып жарқырайды

Содан кейін жамылғы киген жандар жағаға жуылады

Ал мыңдаған сұрақ іздеушілерді ойландырады

Жәндіктер сияқты тұзаққа түскен

Мұздатылған шексіз азапта сақталған

Мінсіз, Мінсіз

Олар бірінші және жақсы таңдау емес пе?

Себептер жоқ

Күнә жоқ

Мейірім жоқ.

Қанат соғу жоқ

Кешірім де емес

Әлі де жаңғыру

Өйткені оны ешкім құтқара алмайды

Және қасиетті нұрда

Олардың барлығы жалғыз ба?

Қияметке дейін сақталды

Таста

Бірақ ол келгенге дейін

бағынбау

Сосын бетінде таңданыс пен қорқыныш

Кешірім де емес

Әлі де жаңғыру

Қияметке дейін сақталды

Және қасиетті нұрда

Олардың барлығы жалғыз ба?

Құтқарылу келгенше немесе келмейінше

болу

Енді сіз теріге жуылған фрагментті киіп жүрсіз

Нәзік, жылы кеудедегі тізбекте

Бір ғана қауырсын әлі күнге дейін азапты куәландырады, жақсы жинақталған

Тастағы сұлулықты сіз енді ғана білесіз