Elf und Einer - ASP

Elf und Einer sollen es sein von Alters her

Keiner darf zu wenig sein und keiner mehr

Elf und Einer und der Meister obendrein

Üben nachts die schwarze Kunst im Kerzenschein

Elf und Einer, es wird keiner gern entbehrt

Elf und Einer und der Meister, der sie lehrt

Elf und Einer hören zu und er liest vor

Mit Gekrächze wiederholt der Rabenchor

Elf und Einer, pass gut auf und hör gut zu

Elf sind Raben und der Eine, das bist du

Nur Geduld, mein Freund, es dauert nicht mehr lange

Und der Meister ruft: Husch, auf die Stange!

In den Nächten Rabenfedern schwarz wie Kohle

An den Tagen weiß von Mehl, wie frischer Schnee

Und jedes Jahr kommt der Gevatter einen holen

Ja, jedes Jahr muss von den Freunden einer gehen

Der Meister braucht ein neues Leben

Und einer von uns muss es geben

Und das Mühlenrad wird langsam und bleibt stehen

Elf und Einer, ja so war es immer schon

So wird’s bleiben, so verlangt’s die Tradition

Elf und Einer tragen bald das schwarze Mal

Elf und Einer und der Meister ist die Zahl

Elf und Einer warten schon im Kerzenrauch

Vor dem Schädel und dem Buch, so ist es Brauch

Angekettet liegt es auf dem kalten Stein

Elf und einmal schlägt die Uhr, so muss es sein

Elf und einer ohne Flügel sind bereit

Doch im Nu wächst nun auch dir ein Federkleid

Schaust an dir herab und dir wird Angst und Bange

Als der Meister ruft: Husch, auf die Stange!

Elf und Einer und auch du bist nun dabei

Lauschst in tiefer Nacht der schwarzen Litanei

Elf und einer und nun ist es bald vollbracht

Elf und Einer wissen bald wie man es macht

Wie man Wunden einfach zum versiegen bringt

Wie man in den Geist von einem andrem dringt

Wie man Wetter macht und wie die Zeit anhält

Wer die schwarzen Künste kennt, regiert die Welt

Elf und Einer, sie verändern die Gestalt

Einerlei was es auch sei, es ist schon bald

Ob als Pferd, als Hahn, als Ochse oder Schlange

Bis der Meister ruft: Husch, auf die Stange!

Elf und Einer und noch Einer sind zu viel

Spricht der Meister: Elf und Einer ist das Ziel

Immer trifft es einen, der fällt durch das Sieb

Wer zu viel ist stirbt, denn 12 ist mein Prinzip

Ол ежелден он бір және бір болады

Ешкім тым кішкентай және артық болмауы мүмкін

Он бір және бір және жүктелетін шебер

Түнде шамның жарығында қара өнерді үйреніңіз

Он бір және бір, ешкім онсыз болғанды ​​ұнатпайды

Он бір және бір және оларды үйрететін Ұстаз

Он бір және бір тыңдайды, ол оқиды

Қарға хоры қарқылдап қайталайды

Он бір және бір, мұқият тыңдаңыз және мұқият тыңдаңыз

Он бірі – қарға, бірі – сен

Сабыр ет досым, енді көп болмайды

Ал шебер шақырады: Тыныш, бағанаға!

Түнде қарғаның қауырсындары көмірдей қара

Күндерде ұннан аппақ, Жаңа қар сияқты

Ал жыл сайын бір құда келеді

Иә, жыл сайын достардың бірі баруы керек

Шеберге жаңа өмір керек

Және біріміз беруіміз керек

Ал диірмен дөңгелегі баяулап, тоқтап қалады

Он бір және бір, иә, әрқашан солай болды

Осылай қалады, дәстүр солай талап етеді

Жақында он бір және бір қара таңбаны алады

Он бір және бір және шебер - бұл сан

Он бір және бір шам түтінінде күтіп тұр

Бас сүйек пен кітаптан бұрын бұл әдет-ғұрып

Ол суық тастың үстінде шынжырланып жатыр

Он бір және сағат бір рет соғады, солай болуы керек

Он бір және бір қанатсыз дайын

Бірақ аз уақытта сіз үшін де қауырсын өседі

Өзіңізге төмен қарасаңыз, қорқып, мазасызданасыз

Шебер шақырғанда: Тыныш, бағанаға!

Он бір және сіз де оның бір бөлігісіз

Терең түнде қара литания тыңдайсың

Он бір және енді аяқталуға жақын

Оны қалай жасау керектігін он бір және бір жақын арада біледі

Жараларды қалай оңай құрғатуға болады

Басқаның санасына қалай кіруге болады

Ауа райы қалай жасалады және уақыт қалай тоқтайды

Қара өнерді білген адам әлемді билейді

Он бір және бір, олар пішінін өзгертеді

Не болса да, ол жақында келеді

Атты болсын, әтеш болсын, өгіз болсын, жылан болсын

Шебер шақырғанша: Тыныш, барға!

Он бір және бір және тағы біреуі тым көп

Шебер айтады: Он бір, бір мақсат

Ол үнемі електен түскен адамға тиеді

Кім артық болса өледі, өйткені 12 менің ұстанымым